Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Reumatyzm u Czeczota, rwie zęby Mickiewicz
9.12.2008 19:56
Z dokumentów i legend
Reumatyzm u Czeczota, rwie zęby Mickiewicz.
Jan Czeczot był chyba chorowity. Posłuchajmy jego samego w liście do Adama Mickiewicza z 1819 r.: "Przecież dzisiaj po dziewięciodniowym leżeniu zwłokłem się z łóżka. Chorowałem kaducznie na ból reumatyczny w łopatce i bokach, na gorączkę katarową, dobrym asystowaną kaszlem. Przemija choroba. Pijawki, a nawet puszczenie krwi lancetowe z prawej ręki były zażyte do wypędzenia reumatyzmu." Adam w tym samym roku w liście do przyjaciela Franciszka Malewskiego żali się: "Piersi moje po dręczących wezykatoriach odeszły, gardło pod wezykatoriami brzęknie tak, że ledwie ślinę przełknąć mogę; jest jednak nadzieja, że będę się miał lepiej." W tym samym czasie Jan Czeczot wraca jeszcze raz w liście do Onufrego Pietraszkiewicza do zdrowia Adama: "5 stycznia (1822 r.) powróciłem do Wilna, zastałem wszystkich zdrowych, tylko Adama chorego, w łóżku nawet leżącego, ale już był zdrowszy i teraz ledwie że nie zdrów zupełnie, gdyby po chorobie nie był słaby i nie miał bólu zębów. Chorował na katarową gorączkę. Ząb przedwczoraj jeden wyrwał, ale mu drugi na to miejsce boleć dziś okrutnie zaczął. Trzeba znowu podobno rwać drugi.
[]
Reumatyzm u Czeczota, rwie zęby Mickiewicz.
Jan Czeczot był chyba chorowity. Posłuchajmy jego samego w liście do Adama Mickiewicza z 1819 r.: "Przecież dzisiaj po dziewięciodniowym leżeniu zwłokłem się z łóżka. Chorowałem kaducznie na ból reumatyczny w łopatce i bokach, na gorączkę katarową, dobrym asystowaną kaszlem. Przemija choroba. Pijawki, a nawet puszczenie krwi lancetowe z prawej ręki były zażyte do wypędzenia reumatyzmu." Adam w tym samym roku w liście do przyjaciela Franciszka Malewskiego żali się: "Piersi moje po dręczących wezykatoriach odeszły, gardło pod wezykatoriami brzęknie tak, że ledwie ślinę przełknąć mogę; jest jednak nadzieja, że będę się miał lepiej." W tym samym czasie Jan Czeczot wraca jeszcze raz w liście do Onufrego Pietraszkiewicza do zdrowia Adama: "5 stycznia (1822 r.) powróciłem do Wilna, zastałem wszystkich zdrowych, tylko Adama chorego, w łóżku nawet leżącego, ale już był zdrowszy i teraz ledwie że nie zdrów zupełnie, gdyby po chorobie nie był słaby i nie miał bólu zębów. Chorował na katarową gorączkę. Ząb przedwczoraj jeden wyrwał, ale mu drugi na to miejsce boleć dziś okrutnie zaczął. Trzeba znowu podobno rwać drugi.
[]