SZUBALSKI, h. Jelita odm. (w szczycie ręka zbrojna wyciągnięta w górę), J , pisarz skarbu koronnego, w r. 1737 kwituje Skarb koronny z odbioru 1560 złot. pol. za zasługi. M. N. w K. III. No 842. Vol. Leg. VII. 804. Jakub Szubalski, nobilitowany prec, scartabellatu na Sejmie z r. 1768. — Hr. Ostr. No 3523. nazywa ten herb Staropis i tak go opisuje: w polu srebr- nem, na skrzyżowaniu ukośnie leżących dwóch czarnych kopij z chorągiewkami — klucz złory z literą S na zębie, w prawo do góry zwrócony; nad hełmem w koronie ręka zbrojna w łokciu zgięta, z piórem do pisania. Hr. Ostr. posiłkował sie rysunkiem zaczerpniętym z tablic Chrząńskiego. Wiadomo zaś, że Chrząński robił swe tablice w połowie zeszłego wieku i bardzo wiele jest w nich niedokładności. Że zaś przed nobilitacyą sporo osób używało swych własnych godeł, które następnie po uszlachceniu częstokroć wchodziły w poczet herbów szlachty polskiej, mamy na to sporo przykładów (np. Sienkiewicz). Zapewne dokument omawiany należy do tego samego Jakuba, nobilitowanego na sejmie z r. 1768. Nieznana Szlachta Polska I Jej Herby Wiktor Wittyg 1912