Wiercieński h.Ogończyk

Wiercińscy v. Wiercieńscy herbu Ogończyk wyszli z Wiercienia Dużego/Wielkiego w ziemi drohickiej. Pierwsza wzmianka 22.02.1524, Władysław Semkowicz, Wywody szlachectwa w Polsce IV–XVII w., s. 241, poz. 321, „Rocznik Towarzystwa Heraldycznego we Lwowie 1911–1912 r.”, tom 3, nakł. Towarzystwa Heraldycznego, Lwów 1913. ostatnia 1573 r. Wiktor Wittyg, Stanisław Dziadulewicz, Nieznana szlachta polska i jej herby, s. 346, Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 1912. Linia wygasła lub uznali za swój któryś z pozostałych herbów Wiercińskich.
Dwie teorie powstania linii.
a
adopcja do rodu herbowego Korzeniewskich h. Powała/ Ogończyk
b
Wiercień Wielki powstał na terenach wcześniej skolonizowanych przez ród Ogonów. Po dzień dzisiejszy jest otoczony z jednej strony przez Korzeniówkę zaś z drugiej przez Tołwin, miejscowości gniazdowe szlachty tego herbu. Zatem bardzo prawdopodobnym jest przyjęcie nazwiska przez nielicznych, pozostałych tam szlachciców h. Powała wraz z nowo przybyłymi Rawitami z przydomkiem Snopek, którzy zamieszkiwali w następnych stuleciach głównie Wiercień Mały oraz przybyłymi z Wiercienia w ziemi bielskiej ok. 1570 r. Ślepowronami.