Krasny Brzeg (rejon żłobiński) tom 1
Pierwsze pisemne wzmianki o wsi pochodzą z 1317 roku, nazywała się wtedy Czerwony Brzeg. Kolejny zapis o wsi to akt jej sprzedaży w 1528 roku przez Aleksieja Zankowicza. Czerwony Brzeg i inne okoliczne wsie bardzo ucierpiały, prawie zostały zmiecione z powierzchni ziemi w czasie zażartych bitew wojny polsko-rosyjskiej w latach 1654–1667. W wyniku II rozbioru Polski wieś znalazła się w 1793 roku w Imperium Rosyjskim. Pierwszego września 1812 roku w czasie napoleońskiej inwazji na Rosję okoliczne wioski, w tym leżący kilkanaście kilometrów od Krasnego Brzegu Kazimierów, były świadkami zaciekłej bitwy między polską brygadą a siłami rosyjskimi. Polskie oddziały zmusiły siły rosyjskie do odwrotu.
W ciągu XVII, XVIII i XIX wieku Krasny Brzeg wielokrotnie zmieniał właścicieli. Były nimi rodziny Sołtanów, Woronieckich, Bogorodzkich (I połowa XIX wieku), Gryniewiczów. W 1845 roku we wsi (poza dworem) mieszkało jedynie 18 mieszkańców. Po zniesieniu pańszczyzny w zaborze rosyjskim w 1861 roku miejscowi chłopi zaczęli w 1862 roku odkupywać części majątku od Gryniewiczów. Po powstaniu styczniowym Krasny Brzeg został odkupiony przez potomka dawnych właścicieli, rosyjskiego wojskowego inżyniera, pułkownika z twierdzy Bobrujsk Aleksandra Iwanowicza Bogorodzkiego. Od niego z kolei w 1867 roku[1] albo 1877 roku dobra te kupił jego kolega Michał Konstanty Hattowski, generał inżynierii. W 1873 roku uruchomiono linię kolejową na trasie Bobrujsk-Homel, przebiegającą przez majątek[2]. Córka Hattowskiego Maria, wychodząc za mąż za Wincentego Koziełł-Poklewskiego, wniosła Krasny Brzeg w posagu, choć formalnie własność Krasnego Brzegu przeszła na Wincentego dopiero około 1900 roku, po śmierci Michała Hattowskiego. Wincenty był ostatnim właścicielem Krasnego Brzegu. W czasie rewolucji w 1905 roku lokalna ludność próbowała zająć pałac właścicieli, jednak została rozpędzona przez wezwanych kozaków. Po rewolucji październikowej majątek został znacjonalizowany. Po ustaleniu przebiegu granicy polsko-radzieckiej w 1921 roku wieś znalazła się na terytorium ZSRR. W 1930 roku we wsi powstał sowchoz „Czerwony Brzeg” i kołchoz „Czerwony Komunar”. Od 1937 roku wieś jest siedzibą sielsowietu. W czasie II wojny światowej znajdował się tu obóz przejściowy dla dzieci w wieku 8–14 lat. Przebywało tu (i było deportowanych do Niemiec) 1990 dzieci, które miały być dawcami krwi dla rannych żołnierzy niemieckich
https://pl.wikipedia.org/wiki/Krasny_Br ... i%C5%84ski)