Włodzimierz Aleksander Dybek (ur. 1824 – zm. 1883 w Topoli pod Łęczycą)– profesor patologii i terapii ogólnej w Akademii Lekarskiej i Szkole Głównej w Warszawie, dyrektor Wydziału Spraw Wewnętrznych w Rządzie Narodowym Romualda Traugutta w powstaniu styczniowym.
Studiował i ukończył medycynę na Uniwersytecie Fryderyka Wilhelma w Berlinie (1842-1847), gdzie uzyskał tytuł doktora medycyny. Za udział w powstaniu styczniowym zesłany na 7 lat w głąb Rosji. Opublikował w 1876 podręcznik Terapii ogólnej. Syn Andrzeja Dybka. Zmarł w zupełnym osamotnieniu.[wikipedia.org]