Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Białoskórski
15.12.2008 15:18
Białoskórski h. własnego, wg Uruskiego jeden z Białoskórskich herbu Abdank, pochodzący z woj. płockiego, osiadłszy w końcu XVI stulecia w Prusach Zachodnich i poślubiwszy bogatą dziedziczkę z rodziny Łążyńskich, przyjął jej herb.
Herb ich przedstawia w polu błękitnym szpon orli czarny w środku podkowy srebrnej, na której barku krzyż kawalerski złoty; w szczycie hełmu trzy pióra strusie, błękitne, zielone i czerwone.
[Bon. I 191; Urus. I 161 ]
[herb_lewa]abdankBiałoskórski h. Abdank, gniazdem tej rodziny jest wieś Białoskóry w woj. płockim, powiecie sierpskim, skąd jedna gałąź przesiedliła się na Ruś Czerwoną. W XVI wieku byli licznie rozrodzeni.
W 1578 r. posiadają Białoskóry, lecz tylko w części, na Rusi - wieś Lipicę i Świersznię w powiecie halickim (1534), Duszanów, który zamienili na królewszczyznę Dworzyszcze (1576), część wsi Sulatycze (1612), wójtostwo rodatyckie (1701) i gródeckie (1768), dzierżawę ustrzycką w woj. ruskim (1764); ponadto Michalczę w woj. kaliskim (1730), Lengniszewo (1741), Tarnowy w pow. konińskim (1837), Sędzimirowice w pow. kaliskim (1838), części szlacheckie we wsi Starczewo w pow. płockim (1843).
Pisali się z województwem ruskim na elekcję Augusta II w 1697 r., i Stanisława Augusta w 1764 r.
W Galicji udowodnili pochodzenie szlacheckie w sądzie ziemskim i grodzkim lwowskim w 1782, 1829 i 1839 roku.
W Królestwie Polskim legitymowali się ze szlachectwa 1837, 1838 i 1843 r., w Cesarstwie w 1804 r., w gub. kijowskiej.
• Jan, cześnik halicki, rotmistrz, a ostatecznie pisarz polny koronny, dzielny wojownik przeciw Wołoszy, podpisał Unię z Litwą 1569 r.
• Jan, rotmistrz, przyłączył się do związku wojskowego 1611 r.; jego brat jako dziecko wzięty do niewoli na Krym, pozyskawszy względy chana, został jego namiestnikiem wojskowym; w 1616 r. przewodniczył napadowi Tatarów na Ruś Czerwoną i Podole.
• Edward, syn Kiliama, z pułkownika wojsk ros. rzeczywisty radca stanu, prezes Towarzystwa Kredytowego w Królestwie 1856 r.
[Bon. I 190; Urus. I 160 ]
Białoskórscy inni.
• Franciszek, sztabskapitan żandarmerii wojsk ros., otrzymał w 1838 r. przyznanie praw szlachectwa w Królestwie, na podstawie posiadanego stopnia oficerskiego.
[Urus. I 161 ]
Białoskórski online http://polishgenealogy.blogspot.com/2008/12/biaoskrski.html
Herb ich przedstawia w polu błękitnym szpon orli czarny w środku podkowy srebrnej, na której barku krzyż kawalerski złoty; w szczycie hełmu trzy pióra strusie, błękitne, zielone i czerwone.
[Bon. I 191; Urus. I 161 ]
[herb_lewa]abdankBiałoskórski h. Abdank, gniazdem tej rodziny jest wieś Białoskóry w woj. płockim, powiecie sierpskim, skąd jedna gałąź przesiedliła się na Ruś Czerwoną. W XVI wieku byli licznie rozrodzeni.
W 1578 r. posiadają Białoskóry, lecz tylko w części, na Rusi - wieś Lipicę i Świersznię w powiecie halickim (1534), Duszanów, który zamienili na królewszczyznę Dworzyszcze (1576), część wsi Sulatycze (1612), wójtostwo rodatyckie (1701) i gródeckie (1768), dzierżawę ustrzycką w woj. ruskim (1764); ponadto Michalczę w woj. kaliskim (1730), Lengniszewo (1741), Tarnowy w pow. konińskim (1837), Sędzimirowice w pow. kaliskim (1838), części szlacheckie we wsi Starczewo w pow. płockim (1843).
Pisali się z województwem ruskim na elekcję Augusta II w 1697 r., i Stanisława Augusta w 1764 r.
W Galicji udowodnili pochodzenie szlacheckie w sądzie ziemskim i grodzkim lwowskim w 1782, 1829 i 1839 roku.
W Królestwie Polskim legitymowali się ze szlachectwa 1837, 1838 i 1843 r., w Cesarstwie w 1804 r., w gub. kijowskiej.
• Jan, cześnik halicki, rotmistrz, a ostatecznie pisarz polny koronny, dzielny wojownik przeciw Wołoszy, podpisał Unię z Litwą 1569 r.
• Jan, rotmistrz, przyłączył się do związku wojskowego 1611 r.; jego brat jako dziecko wzięty do niewoli na Krym, pozyskawszy względy chana, został jego namiestnikiem wojskowym; w 1616 r. przewodniczył napadowi Tatarów na Ruś Czerwoną i Podole.
• Edward, syn Kiliama, z pułkownika wojsk ros. rzeczywisty radca stanu, prezes Towarzystwa Kredytowego w Królestwie 1856 r.
[Bon. I 190; Urus. I 160 ]
Białoskórscy inni.
• Franciszek, sztabskapitan żandarmerii wojsk ros., otrzymał w 1838 r. przyznanie praw szlachectwa w Królestwie, na podstawie posiadanego stopnia oficerskiego.
[Urus. I 161 ]
Białoskórski online http://polishgenealogy.blogspot.com/2008/12/biaoskrski.html