Paulin Ksawery Bohdanowicz (ur. 28 lipca 1842, rozstrzelany 16 grudnia 1863 w Szawlach), ps. "Nieczuja" – dowódca oddziału powstańczego w 1863 r., naczelnik wojskowy powiatu szawelskiego. Absolwent korpusu kadetów w Połocku; nieukończywszy Michajłowskiej Szkoły Artyleryjskiej w Petersburgu od 22 marca 1860 r. służył w brygadzie artylerii konnej jako junkier. Zwolniony ze służby, od lipca 1862 wrócił do ojczystych pieleszy. Do Powstania poszedł z umiłowania wolności; wprzód służył pod Jabłonowskim około Kiejdan; wyzdrowiawszy po zapaleniu płuc zebrał własną partię (latem liczącą ok. 150 jazdy), z którymi ruszył do powiatu telszewskiego, by i tam nieść zarzewie powstania. Zorganizował 4 oddziały, 6 razy bił się z wojskami rosyjskimi, został ranny. Zważywszy przewagę zaborcy, 21 września 1863 rozwiązał oddział i zamiarkował zbiec za granicę, wpadł jednak w ręce Rosjan; przesłuchiwany od 28 września nikogo nie wydał. Został przez sąd wojskowy skazany na karę śmierci przez powieszenie; generał-gubernator Murawjew karę zamienił na rozstrzelanie. Egzekucji dokonano 16 grudnia w Szawlach.[wiki]