Makary Drohomirecki herbu Sas (ur. 1840, zm. 16 lutego 1863), polski działacz niepodległościowy, powstaniec styczniowy. Pochodził z Ukrainy. Wcześnie osierocony przez rodziców, pozostawał pod opieką Feliksa Szostakowskiego - marszałka szlachty powiatu kijowskiego. Ukończył Uniwersytet w Kijowie, a następnie Instytut Agronomiczny w Marymoncie. Uczestniczył czynnie w życiu politycznym Warszawy. W 1860 kontynuował studia na Uniwersytecie w Heidelbergu, następnie przeniósł się do Paryża, gdzie zetknął się z radykalnie nastawioną młodzieżą polską. Uczęszczał na wykłady gen.Ludwika Mierosławskiego o tematyce wojskowej. Przed wybuchem powstania mieszkał w Lige, skąd wyruszył do kraju na czele sformowanego ze studentów liczącego ok. 25 ludzi oddziału. Drohomirecki zwany Kniaziem w końcu stycznia 1863 r. przekroczył granicę Kongresówki w okolicach Wielunia i podążył w kierunku Sieradza, mając w planie rozbudowanie oddziału. Po drodze ogłaszał manifest Rządu Narodowego i objaśniał cele powstania. Miejsce biwakowania oddziału na niewielkiej polance w głębi lasów lipnieńskich k. Złoczewa zdradził Rosjanom chłop Aleksander Rumowicz z kolonii Potok, którego wkrótce powiesili powstańcy z oddziału żandarmerii narodowej. Wdowa po zdrajcy dostała od Rosjan 200 rubli. Oddział 16 lutego 1863 został otoczony przez 3 roty piechoty i 40 kozaków z sieradzkiego garnizonu. Rosjanami dowodził mjr Pisanko i oficer Hanczakow. W walce poległo 8 (źródła podają też inne liczby) powstańców i ich dowódca - Makary Drohomirecki, na którego ciele doliczono się ok. 30 ran postrzałowych i od broni białej. Części powstańców udało się uciec. Obecnie w miejscu ich śmierci w uroczysku zwanym przez okoliczną ludność "Poległe" stoi duży krzyż i skromny pomnik. Prawdopodobnie pochowani tu są także znani z nazwiska: kapelan oddziału - ks. Kazimierz Jany, Malinowski - malarz dekoracyjny z Sieradza, dowódca - Makary Drohomirecki, Hauke (Bosak) - student uniwersytetu ( wg publikacji w "Ziemi Sieradzkiej", nr 15/1823 r. i nr 21/1923 r.).[wiki]