Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Jagmin Józef
19.09.2012 09:36
Józef Jagmin (ur. w 1810, zm. 31 sierpnia 1877 w Szumli)
- – oficer, uczestnik powstania listopadowego i styczniowego, emigrant.
Brał udział w powstaniu listopadowym na Litwie pod dowództwem gen. Dembińskiego, a potem w Warszawskiem, po jego upadku wyemigrował do Francji. W sierpniu 1848 wstąpił w stopniu podporucznika do Legionu Polskiego gen. Wysockiego przy armii węgierskiej i walczył w powstaniu węgierskim, m.in. pod Szolnokiem i Hatvanem. Po klęsce powstania, w sierpniu 1849 przedostał się do Turcji, gdzie mieszkał w Konstantynopolu. Jako major służył w polskim pułku Kozaków Sułtańskich gen. Zamoyskiego przeciwko Rosji w czasie wojny krymskiej w okresie 1853-1856, po czym powrócił do Francji. W 1863 wziął udział w powstaniu styczniowym jako dowódca oddziału na Lubelszczyźnie. By dostać się do Polski, wstąpił do oddziału Zygmunta Miłkowskiego i wraz z nim stoczył bitwę z Rumunami pod miastem Kostangalia (15 sierpnia 1863), gdyż Rumuni nie chcieli przepuścić polskiego oddziału do Polski. Po klęsce powstania przedostał się do Turcji. W kolejnej wojnie rosyjsko-tureckiej w 1877 jako pułkownik (wg innych źródeł major) był twórcą i dowódcą Legionu Polskiego (w sile około 65 ludzi) działającego w ramach armii tureckiej. Poległ wskutek ran odniesionych w bitwie pod Ezki Sagrą koło Kizlaru w Bułgarii (w części źródeł błędnie podaje się Kizlar na Kaukazie).[wiki]