Antoni Mackiewicz (lit. Antanas Mackevičius, ur. 1826 lub 1828[1] w Cytowianach na Żmudzi, zm. 28 lub 16 grudnia 1863 w Kownie) – duchowny katolicki, inicjator powstania styczniowego 1863–64 na Litwie, organizator i dowódca oddziału partyzanckiego. Patriota litewski. Ukończył studia na uniwersytecie w Kijowie. W 1850 przyjął święcenia kapłańskie. Był znanym kaznodzieją wileńskim. Działalność duszpasterską i społeczną rozwinął pracując na Żmudzi. Po wybuchu powstania styczniowego 22 stycznia 1863 r. zorganizował w Podbrzeziu w pow. Poniewież pierwszy oddział powstańczy na Litwie Pułk Podbrzeski. Początkowo pod rozkazami Dłuskiego, następnie Sierakowskiego, potem na czele samodzielnego oddziału chłopskiego brał udział w dziesiątkach potyczek. Ujęty przez Rosjan został stracony przez powieszenie w Kownie. Pamięć o ks. Antonim Mackiewiczu kultywowana była na Żmudzi.[wiki]