Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Wiśniowski Leszek
19.09.2012 10:54
Leszek Wiśniowski (Wiśniewski, Wiszniewski) -(ur.?, 27 listopada 1863 we Włodzimierzu )
- – dowódca oddziału powstania styczniowego.
Syn akuszerki, urodzony w Samborze. W 1849 r. walczył na Węgrzech. Za udział w powstaniu węgierskim, oddany do kompanii karnej w fortecy Komornie. Zbiegł stamtąd do Francji, gdzie poświęcił się naukom inżynierskim, i potem jako dyplomowany inżynier pracował przy budowie kolei żelaznej w Polsce Kongresowej do 1861 r. Z powodu udziału w manifestacji w 1861 r. uwięziony a potem wywieziony za granicę. Z Wrocławia udał się do Wiednia, gdzie przeciwstawił się ministrowi wojny. Pod wpływem rodaków uzyskał ułaskawienie. We Lwowie oddał się powołaniu nauczycielskiemu i dziennikarstwu. Gdy wybuchło powstanie styczniowe, zorganizował oddział ochotników, na którego czele wkroczył na Wołyń, gdzie w okolicy miasteczka Świniuch, otoczony przez przeważające siły moskiewskie, po krótkiej walce, rozbity, przeszedł w Lubelskie pod dowództwo Jana Żalplachty, lecz opuścił jego oddziały w krytycznym momencie bitwy pod Tuczapami 18/19 maja 1863 r. i wycofał się za Bug.
W lipcu, gdy zjawił się na Wołyniu został rozgromiony pod Korytnicami i został ranny. W pobliżu granicy został ujęty w młynie przez naprowadzonych objeżdczyków i odstawiony do Włodzimierza. Wyrokiem moskiewskiego sądu wojennego we Włodzimierzu skazany na śmierć i rozstrzelany 27 listopada 1863 r.[wiki]