Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Tarnawski Leonard
20.09.2012 11:13
Leonard Tarnawski (ur. 21 grudnia 1845 w Krakowcu, zm. 6 września 1930 w Przemyślu)
- - polski adwokat, działacz społeczny, polityk, brat Apolinarego .
Po ukończeniu szkoły powszechnej rozpoczął naukę w przemyskim gimnazjum. Na wieść o wybuchu Powstania Styczniowego przerwał naukę i przedostał się do Królestwa. Został ranny w pierwszej stoczonej bitwie. Powrócił do Przemyśla kontynuując edukację w I Gimnazjum. Po zdaniu matury rozpoczął studia na Wydziale Praw Uniwersytetu Lwowskiego. Studia ukończył z tytułem doktora nauk prawniczych. Powrócił do Przemyśla rozpoczynając pracę adwokata u boku doktora Waleriana Waygarta, swojego późniejszego teścia. Od 1878 do 1930 Tarnawski nieprzerwanie prowadził własną kancelarię adwokacką.
Tarnawski był działaczem społecznym; powołał w Przemyślu Stowarzyszenie Weteranów Powstania 1863 r. Założył Towarzystwo Zaliczkowo-Rolne, które udzielało kredytów rzemieślnikom i drobnym rolnikom. Był jednym z założycieli Stowarzyszenia Rzemieślników „Gwiazda” pełniąc przez pewien czas funkcję jego sekretarza. W 1884 roku stanął na czele nowo powołanego Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”. Za jego prezesury wybudowano gmach Towarzystwa. Kolejną inicjatywą społeczną Tarnawskiego było położenie na Wzgórzu Zamkowym kamienia pamiątkowego w setną rocznicę uchwalenia Konstytucji 3-go Maja. Mecenas Tarnawski uczestniczył również w założeniu Towarzystwa Dramatycznego "Fredreum”, będąc w latach 1882 – 1889 jego prezesem. Był jednym z twórców Towarzystwa Przyjaciół Nauk, a w latach 1909 – 1923 stał na jego czele jako przewodniczący.
Leonard Tarnawski przez wiele lat był rajcą miejskim. W 1902 roku, został wybrany z listy Narodowej Demokracji posłem miasta Przemyśla do Sejmu Galicyjskiego (w ramach III kurii). W 1908 roku odmówił przyjęcia austriackiego Orderu Żelaznej Korony przez co zamanifestował swój polski patriotyzm.
W czasie walk o Przemyśl w listopadzie 1918 roku, wszedł w skład Komisji miejskiej, której zadaniem było utrzymanie porządku do chwili rozwiązania spornych kwestii narodowościowych. W Komisji, oprócz Tarnawskiego, strona polska była reprezentowana przez Włodzimierza Błażowskiego, Hermana Liebermana i Feliksa Przyjemskiego. W lutym 1919 roku w wyborach do Sejmu Ustawodawczego zdobył mandat posła. Zasiadał w Komisji Konstytucyjnej i prawniczej współtworząc Konstytucję z 1921 roku.
Zmarł 6 września 1930 roku w Przemyślu. Pochowany w rodzinnym grobowcu na Cmentarzu Głównym[wiki]