Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Jakubowski Saturnin
21.09.2012 10:03
-/Jakubowski Saturnin (1836-1918),
Źrodlo:
Powstanie styczniowe i zesłańcy syberyjscy Katalog fotografii ze zbiorów Muzeum
Historycznego m.st. Warszawy /Генеалогический форум ВГД/
- syn Macieja, szlachcic z gub. kowieńskiej, lekarz. W powstaniu był naczelnikiem pow. poniewieskiego. Walczył na czele własnego oddziału, ranny, dostał się do niewoli i został przewieziony do Wilna. Skazano go na 6 lat ciężkich robót i zesłano poza Bajkał do kopalń srebra w Kutomarze, później przebywał w Siwakowej. Lubiany i ceniony przez współwygnańców, pełnił tam funkcję starosty. Na osiedleniu w okr. wierchnieudyńskim był wziętym lekarzem i zapalonym myśliwym. Powrócił do kraju z żoną Rosjanką i 9 dzieci, zamieszkali w Galicji. Powrócił do Rosji i przez 15 lat w Turkiestanie pełnił obowiązki lekarza kolejowego. Pod koniec życia zamieszkał w rodzinnych stronach.
Źrodlo:
Powstanie styczniowe i zesłańcy syberyjscy Katalog fotografii ze zbiorów Muzeum
Historycznego m.st. Warszawy /Генеалогический форум ВГД/
Odpowiedzi (1)
21.10.2018 11:44
Jakubowski Saturnin
– ur. 1836, szlachcic z gub. kowien´ skiej, absolwent
Uniwersytetu Moskiewskiego, póz´niej lekarz w mies´cie Krakinów. W powsta-
niu członek organizacji pow. poniewieskiego, był tez˙ dowódca˛ oddziału. Na
zesłaniu pocza˛tkowo w Usolu, w 1868 r. mieszkał w Irkucku, oficjalna˛ zgode˛
na praktyke˛ otrzymał w 1869 r.; praktykował m.in. w kopalniach złota nad
rzeka˛ Witim, gdzie „zapewnił sobie znaczne dochody”. W 1877 r. osiadł
w Galicji, nabył Kirlikówke˛ pod Bochnia˛ i przekształcił ja˛ w punkt oparcia
dla Sybiraków. Z koncem wieku powrócił do Rosji i ponad 15 lat spedził
jako lekarz w Turkiestanie. Do kraju powrócił kilka lat przed smiercia.
Zmarłw rodzinnych Drosejkanach na Litwie 6 stycznia 1917 r.
(S´ l i w o w s k a, Syberia; S z a r e j k o, Słownik, t. IV, s. 191-192; GAIO, z. 24, inw. 3,
t. 11a (k. 1759), k. 368, 391, 394).
Niebelski Eugeniusz i
Polscy Lekarze
Zesłańcy 1863 r na Syberii
– ur. 1836, szlachcic z gub. kowien´ skiej, absolwent
Uniwersytetu Moskiewskiego, póz´niej lekarz w mies´cie Krakinów. W powsta-
niu członek organizacji pow. poniewieskiego, był tez˙ dowódca˛ oddziału. Na
zesłaniu pocza˛tkowo w Usolu, w 1868 r. mieszkał w Irkucku, oficjalna˛ zgode˛
na praktyke˛ otrzymał w 1869 r.; praktykował m.in. w kopalniach złota nad
rzeka˛ Witim, gdzie „zapewnił sobie znaczne dochody”. W 1877 r. osiadł
w Galicji, nabył Kirlikówke˛ pod Bochnia˛ i przekształcił ja˛ w punkt oparcia
dla Sybiraków. Z koncem wieku powrócił do Rosji i ponad 15 lat spedził
jako lekarz w Turkiestanie. Do kraju powrócił kilka lat przed smiercia.
Zmarłw rodzinnych Drosejkanach na Litwie 6 stycznia 1917 r.
(S´ l i w o w s k a, Syberia; S z a r e j k o, Słownik, t. IV, s. 191-192; GAIO, z. 24, inw. 3,
t. 11a (k. 1759), k. 368, 391, 394).
Niebelski Eugeniusz i
Polscy Lekarze
Zesłańcy 1863 r na Syberii