Pawłowicz Edward

Edward Pawłowicz herbu Jasieńczyk (ur. 7 czerwca 1825 roku w Turgielach lub w Wilkiszkach [1] – zm. 10 lutego 1909 we Lwowie)

– polski malarz, powstaniec, działacz społeczny.
W 1853 roku ukończył petersburską Akademię Sztuk Pięknych. Po ukończeniu studiów kilka lat spędził w podróżach po Europie Zachodniej. Od 1859 roku wykładał w nowogródzkim gimnazjum. Założył tam także szkółkę niedzielną dla biedoty oraz teatr amatorski. Brał udział w powstaniu styczniowym, za co został zesłany w głąb Rosji. Powrócił z zesłania już w 1867 roku, krótko osiedlił się w Nowogródku, potem we Lwowie.
Malował głównie portrety, pejzaże. Zajmował się także konserwacją zbiorów Muzeum im. Lubomirskich we Lwowie [2]. Pisał do wielu gazet, w tym do Gazety Lwowskiej (około 1900 roku) i wileńskiego Kuriera Litewskiego (około 1906 roku). Jest autorem pamiętników i pracy teoretycznej z zakresu malarstwa. Korespondował m.in. z Elizą Orzeszkową.

[Źrodło:Powstańcy styczniowi pl.wikipedia.org]