Markowski Julian

Julian Markowski (ur. w 1846 we Lwowie, zm. w 1903 we Lwowie)

– polski rzeźbiarz, twórca wielu lwowskich pomników.

Był wnukiem zasłużonego lwowskiego rzeźbiarza Jana Schimsera. Mając 17 lat walczył w powstaniu styczniowym. Po upadku powstania występował jako aktor w teatrze wędrownym. Przyjaźnił się z Arturem Grottgerem i pod jego wpływem podjął decyzję o poświęceniu się rzeźbiarstwu. W 1867 wrócił do Lwowa. Uczył się rzeźby u lwowskiego rzeźbiarza Parysa Filippiego, później w 1867-1868 u mistrzów wiedeńskich. Po powrocie do Lwowa w 1870 założył blisko cmentarza Łyczakowskiego zakład rzeźbiarsko-kamieniarski, który wykonywał głównie pomniki nagrobne, ale też pomniki, rzeźbę dekoracyjną, posągi do gmachów publicznych, wykonane w stylu akademickiego historyzmu.

pomnik Seweryna Goszczyńskiego na cmentarzu Łyczakowskim
pomnik grobowy Juliusza Konstantego Ordona na Łyczakowie
pomnik nagrobny generała Józefa Śmiechowskiego na Łyczakowie
pomnik Józefy Markowskiej na łyczakowskiej nekropolii
pomnik Feliksa Mikulskiego na Łyczakowie - wykonanie przy współpracy ze Stefanem Jarzymowskim.
nagrobek arcybiskupa ormiańskiego Grzegorza Szymonowicza
pomnik nagrobny-obelisk burmistrza Sanoka, Cyryla de Jaksa Ładyżyńskiego na Cmentarzu Centralnym w Sanoku (1898)[1]
pomnik Teofila Wiśniowskiego i Józefa Kapuścińskiego na Górze Stracenia (Kleparów)
pomnik Jana Kilińskiego w parku Stryjskim
pomnik Bartosza Głowackiego we Lwowie
podstawa pomnika Jana III Sobieskiego (współpraca z Tadeuszem Barączem) na Wałach Hetmańskich
posąg Fortuny w holu Galicyjskiej Kasy Oszczędności
statua Polihymnii dla Teatru Miejskiego (posągowi dał twarz swojej córki Zofii)
grupa alegoryczna na fasadzie Pałacu Sztuki Powszechnej Wystawie Krajowej we Lwowie 1894
Pomnik Tadeusza Kościuszki wykonany dla władz miejskich Sanoka, istniejący w latach 1902-1941 na placu św. Jana
pomnik grobowy Jana Lama na Łyczakowie
Powstańcy styczniowi- [pl.wikipedia.org]