Włodzimierz Wysocki (ur. 1846 w Romanowie na Wołyniu, zm. 11 sierpnia 1894 w Kijowie) – polski fotograf i poeta, publicysta, wiceprezes Towarzystwa Technicznego w Kijowie.
W 1873 roku otworzył atelier na rogu Chreszczatyku i ul. Luterańskiej w Kijowie. Obok Franza de Mezera był najpopularniejszym fotografem w mieście – łącznie zamawiano u nich ponad połowę portretów w Kijowie. W 1882 roku otrzymał srebrny medal na wystawie fotograficznej w Moskwie. Fotografował wiele znanych postaci rosyjskiego życia publicznego, m.in. rodzinę carską, za co był nagradzany. Otrzymał tytuł nadwornego fotografa wielkiej księżnej Aleksandry Pietrowny. Przez pewien czas był również naczelnym fotografem Uniwersytetu Kijowskiego. Po śmierci Wysockiego jego atelier przejęła żona i syn Włodzimierz
Włodzimierz Wysocki był również publicystą i poetą. W swoich utworach wiele miejsca poświęcał sławnej przeszłości polskiej szlachty na Ukrainie i jej walce z muzułmańskim zagrożeniem dla chrześcijaństwa. Wśród znanych utworów znajdują się m.in. poemat "Oksana" i utwór "Laszka". [wikipedia.org]