Romer Edward

[blok]Romer Edward, syn Michała, marszałka gubernji wileńskiej i Racheli z de Raes'ów. Urodził się w r. 1806 w Wilnie, zmarł w r. 1878 tamże. Był wychowańcem uniwersytetu wileńskiego, przed r. 1830-tym. W latach 1837—39 należał do spisku emisariusza Konarskiego w Wilnie i skazany na śmierć, ostatecznym wszakże wyrokiem złagodzono mu karę i wysłano na osiedlenie dożywotnie do gub. wołogodzkiej. W r. 1852, wskutek prośby do Cesarza, wysłanej przez siostrę E. R. Annę Podbereską (matkę wspomnianego w pamiętnikach Michała Podbereskiego) i za wstawieniem się gen.-gubernatora wileńskiego Bibikowa, otrzymał pozwolenie powrotu do kraju, do żyjących jeszcze rodziców swoich. W latach 1858—60 należał do Komitetu gub. litewskich, przedstawiającego rządowi projekt usamowolnienia ludu. Następnie wybrany był w r. 1861 z paw. nowo-aleksandrowskiego gub. kowieńskiej, w której posiadał dobra Antonosz, Krewno, etc, na pośredni ka do spraw włościańskich i urząd ten piastował do kwietnia r. 1863, kiedy to zbiorowo, wraz z innymi pośrednikami, do dymisji się podał, za co został aresztowany i osadzony w Kownie, w t. zw. areszcie domowym, w którym przebył aż do wiosny r. 1864. Niektóre szczegóły o E. R. podał Wincenty Korotyński w Nr 176 „Tygodn. Ilustr." za r. 1879.
Szczegóły te zawdzięczamy synowcowi p. Michałowi Kazimierzowi Romerowi.

[Pamiętniki Jakóba Gieysztora z lat 1857-1865; Biblioteka Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy] - pisownia aryginalna