Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Lachocki Franciszek
18.10.2013 10:09
Franciszek Lachocki
Franciszek Lachocki, poeta, który stał się symbolem emigracji. Informacje dotyczące jego biografii są niezwykle ubogie i zawierają jedynie podstawowe fakty. Urodził się w 1899 r. w Prużanie. Z pochodzenia był Polakiem o wykształceniu średnim. Pełnił funkcję inspektora w wydziale finansowym w Prużanie. Zamieszkały w obwodzie brzeskim (Prużana, ul. Sowiecka 67). Został aresztowany 14 marca 1940 r. i skazany przez specjalne kolegium NKWD ZSRR 21 sierpnia
1940 r. Oskarżono go z art. 74 Kodeksu Karnego BSRR i zakwalifikowano jako element społecznie niebezpieczny. Skazany na 8 lat obozów poprawczo-roboczych. Karę odbywał w Uchtiżemłagu w Komi ASRR. 8 września 1941 r. został zwolniony. Zrehabilitowany 12 lipca 1989 r. przez Zarząd KGB i prokuraturę obwodu brzeskiego.
Z dodatkowych informacji wiadomo, że w ZSRR należał do Armii Andersa, utworzonej z wziętych do niewoli Polaków. Wtedy też odbyło się jego spotkanie z rodziną, którą zwolniono z kazachskiej zsyłki. Potem były: Iran, Bliski Wschód, Włochy, bitwa pod Monte Cassino... Powojenne życie rozpoczął w Wielkiej Brytanii, a od 1950 r. mieszkał w USA. Tam białoruski Polak napisał wiele wierszy poświęconych porzuconemu Polesiu.
Z jego twórczości dowiadujemy się jak wyglądało mieszkanie Poleszuków („dom wraz z chlewami pod jednym dachem, pokryty słomą, pożaru strachem”). Możemy również zobaczyć jak się ubierali, co stawiali
na stole, co kupowali w mieście po sprzedaniu drewna („za resztę kupi soli i nafty, a czasem także nici na hafty”), za co otrzymywali rozgrzeszenie w cerkwi („za grzechy wiejskie – kłótnię, niezgodę, albo że bydło zrobiło szkodę”), jak bawili się w długie jesienne wieczory („taniec jak furia – zatrzęsie chatą, poniesie w wirze młodzież skrzydlatą”). Autor opisywał jak w poszukiwania lepszego losu Poleszuk wyprawił się za ocean, a po powrocie „znowu gnój wozi,
znowu niedola. Tylko że teraz ma więcej pola”.
http://echapolesia.pl/
Oddanie ojczyźnie, umiłowanie jej przyrody i ludzi charakteryzują lirycznego bohatera wierszy Franciszka Lachockiego. To przejaw boskiej miłości, do której powołany jest każdy z nas.
Poeta drukował swoje wiersze w Londynie oraz USA. W jego twórczości znalazły się takie pozycje, jak:
• Gniazda jaskółcze (zbiór wierszy, wyd.
I 1970)
• Modrzewiowy dom (zbiór wierszy,
wyd. I 1971)
• Na brzozowej korze (zbiór wierszy,
wyd. I 1980)
• Nad Muchawcem (zbiór wierszy, wyd.
I 1987)
• Polesie (zbiór wierszy, wyd. I 1987)
• Za koronkowe wieczory (zbiór wierszy,
wyd. I 1984)
W wierszu „Testament” Franciszek Lachocki prosił:
Nie zgubcie mego nazwiska... – z poleskich moczarów wyrosło, po drogach poleskich chodziło!...
Drodzy Czytelnicy! Redakcja będzie wdzięczna za każdą informację, za zbiory wierszy Poety Ziemi Prużańskiej, Barda Polesia! Nie zgubmy Jego twórczości! Pragniemy w przyszłości zorganizować wśród szkół poleskich konkursy poetyckie i recytatorskie im. Franciszka Lachockiego oraz wydać zbiór wierszy i przekazać nieodpłatnie do każdej poleskiej szkoły i biblioteki. Planujemy także tłumaczenie wierszy poety na język białoruski.
Franciszek Lachocki, poeta, który stał się symbolem emigracji. Informacje dotyczące jego biografii są niezwykle ubogie i zawierają jedynie podstawowe fakty. Urodził się w 1899 r. w Prużanie. Z pochodzenia był Polakiem o wykształceniu średnim. Pełnił funkcję inspektora w wydziale finansowym w Prużanie. Zamieszkały w obwodzie brzeskim (Prużana, ul. Sowiecka 67). Został aresztowany 14 marca 1940 r. i skazany przez specjalne kolegium NKWD ZSRR 21 sierpnia
1940 r. Oskarżono go z art. 74 Kodeksu Karnego BSRR i zakwalifikowano jako element społecznie niebezpieczny. Skazany na 8 lat obozów poprawczo-roboczych. Karę odbywał w Uchtiżemłagu w Komi ASRR. 8 września 1941 r. został zwolniony. Zrehabilitowany 12 lipca 1989 r. przez Zarząd KGB i prokuraturę obwodu brzeskiego.
Z dodatkowych informacji wiadomo, że w ZSRR należał do Armii Andersa, utworzonej z wziętych do niewoli Polaków. Wtedy też odbyło się jego spotkanie z rodziną, którą zwolniono z kazachskiej zsyłki. Potem były: Iran, Bliski Wschód, Włochy, bitwa pod Monte Cassino... Powojenne życie rozpoczął w Wielkiej Brytanii, a od 1950 r. mieszkał w USA. Tam białoruski Polak napisał wiele wierszy poświęconych porzuconemu Polesiu.
Z jego twórczości dowiadujemy się jak wyglądało mieszkanie Poleszuków („dom wraz z chlewami pod jednym dachem, pokryty słomą, pożaru strachem”). Możemy również zobaczyć jak się ubierali, co stawiali
na stole, co kupowali w mieście po sprzedaniu drewna („za resztę kupi soli i nafty, a czasem także nici na hafty”), za co otrzymywali rozgrzeszenie w cerkwi („za grzechy wiejskie – kłótnię, niezgodę, albo że bydło zrobiło szkodę”), jak bawili się w długie jesienne wieczory („taniec jak furia – zatrzęsie chatą, poniesie w wirze młodzież skrzydlatą”). Autor opisywał jak w poszukiwania lepszego losu Poleszuk wyprawił się za ocean, a po powrocie „znowu gnój wozi,
znowu niedola. Tylko że teraz ma więcej pola”.
http://echapolesia.pl/
Oddanie ojczyźnie, umiłowanie jej przyrody i ludzi charakteryzują lirycznego bohatera wierszy Franciszka Lachockiego. To przejaw boskiej miłości, do której powołany jest każdy z nas.
Poeta drukował swoje wiersze w Londynie oraz USA. W jego twórczości znalazły się takie pozycje, jak:
• Gniazda jaskółcze (zbiór wierszy, wyd.
I 1970)
• Modrzewiowy dom (zbiór wierszy,
wyd. I 1971)
• Na brzozowej korze (zbiór wierszy,
wyd. I 1980)
• Nad Muchawcem (zbiór wierszy, wyd.
I 1987)
• Polesie (zbiór wierszy, wyd. I 1987)
• Za koronkowe wieczory (zbiór wierszy,
wyd. I 1984)
W wierszu „Testament” Franciszek Lachocki prosił:
Nie zgubcie mego nazwiska... – z poleskich moczarów wyrosło, po drogach poleskich chodziło!...
Drodzy Czytelnicy! Redakcja będzie wdzięczna za każdą informację, za zbiory wierszy Poety Ziemi Prużańskiej, Barda Polesia! Nie zgubmy Jego twórczości! Pragniemy w przyszłości zorganizować wśród szkół poleskich konkursy poetyckie i recytatorskie im. Franciszka Lachockiego oraz wydać zbiór wierszy i przekazać nieodpłatnie do każdej poleskiej szkoły i biblioteki. Planujemy także tłumaczenie wierszy poety na język białoruski.