Jentys Zbigniew, ur. 1902 r. Mińsk Litewski, syn Adama i Amelii z domu Pereświt-Sołtanów. Pseudonimy: „Habdank” vel Mikołaj Buczyński vel Mikołaj Bagiński. Kapitan rezerwy piechoty.Promocje: Kapitan.: 1 listopada 1944 r. Porucznik.: 27 grudnia 1941 r., ze starszeństwem od 1 stycznia 1941 r. Podporucznik.:
Funkcje: Służba ochotnicza w artylerii konnej I Korpusu Polskiego.: grudzień 1917 - ?? Wstąpił do Wojska Polskiego.: listopad 1918 r. Uczestnik kursu dla Podchorążych Piechoty.: ?? - ?? Zmobilizowany do Wojska Polskiego.: 24 sierpnia 1939 r. Delegat ZWZ na Kowno.: marzec - sierpień 1940 r. Komendant Podokręgu Kowno ZWZ.: sierpień 1940 - 17 marzec 1941 r. (aresztowany przez NKWD). Pracownik Ambasady Polskiej w ZSRR.: ?? - ?? Oficer w dowództwie 5 Dywizji Piechoty.: ?? - ?? Oficer w II Korpusie Polskim.: ?? - ??
Notatki: Syn Adama i Amelii z domu Pereświt-Sołtanów. Do szkół uczęszczał w Mohylewie i Mińsku. Jako uczeń gimnazjum, w grudniu 1917 r., wstąpił ochotniczo do I Korpusu Polskiego dowodzonego przez gen. Dowbor-Miśnickiego i służył tam w artylerii konnej. Po rozwiązaniu korpusu w lipcu 1918 r., powrócił do kraju. W listopadzie 1918 r., wstąpił do Wojska Polskiego, gdzie służył w dowództwie frontu litewsko-białoruskiego, potem w Oddziale II, a następnie w 3 pp. Leg. w którego szeregach wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej.
Po wojnie zdemobilizowany w 1922 r. Uzupełnił swe wykształcenie. Podjął studia prawnicze na USB w Wilnie, ale ich nie ukończył. Przeszedł przeszkolenie na kursie dla Podchorążych Rezerwy Piechoty, który ukończył w stopniu kaprala. Pracował potem jako urzędnik bankowy w Wileńskim Banku Ziemskim. 24 sierpnia 1939 r., został zmobilizowany do Wojska Polskiego w DOK III Grodno i przydzielony do SRI. Brał udział w Wojnie Obronnej 1939 r. Po napaści sowieckiej z 17 września 1939 r., wraz z grupą żołnierzy i oficerów, dnia 19 września przekroczył granicę z Litwą. Przebywał jako internowany w obozie jenieckim w Kołotowie potem w Kalwarii na terenie Litwy, skąd uciekł w listopadzie 1939 r. Przebywał potem w Wilnie, gdzie nawiązał kontakty z organizacją Służba Zwycięstwu Polsce, kierowaną tutaj przez ppłk. Nikodem Sulika.
Zaprzysiężony do SZP zostaje przez N. Sulika skierowany do Kowna z zadaniem zorganizowania tam siatki konspiracyjnej, przekształconej wkrótce w ZWZ. W okresie Od marca do sierpnia 1940 r., pełnił funkcję Delegata ZWZ na teren Kowna. Od sierpnia 1940 do marca 1941 r., funkcję komendanta Podokręgu ZWZ Kowno. Znając realia kresowe działał na powierzonym stanowisku bardzo aktywnie. Zorganizował siatkę terenową oraz podzielił teren podokręgu na obwody. W dniu 17 marca 1941 r., został aresztowany przez NKWD i wywieziony do więzienia na Łubiance potem na Lefortowie w Moskwie, gdzie był przesłuchiwany.
Zwolniony 13 sierpnia 1941 r., w wyniku podpisania paktu Sikorski - Majski (30 lipca 1941 r.). Po wyjściu z wiezienia pracował jakiś czas w Polskiej Ambasadzie w Związku Sowieckim. 27 grudnia 1941 r., do stopnia por. rez. ze starszeństwem od 1 stycznia 1941 r. W marcu 1942 r., przydzielony do dowództwa 5 DP. Następnie w II Korpusie Polskim pełni różne funkcje. Do stopnia kpt. awansowany 1 listopada 1944 r. Później żył w Wlk. Brytanii. W 1951 r., wyjechał do Kanady, gdzie osiedlił się na stałe. Miał brata Adama, harcerza i żołnierza konspiracji niepodległościowej. Zmarł w szpitalu wojskowym w Ottawie 27 października 1984 r. Pochowany na cmentarzu w Hamilton.
Odznaczenia m.in.: Virtuti Militari V klasy. Krzyż Niepodległości. Krzyż Walecznych.