Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Raszewski Jan
12.12.2013 10:48
Raszewski Jan (1886-1940)
Urodził się 3 grudnia 1886 roku w Pogorzeli w rodzinie Marcina i Konstancji z Figaszewskich. W wojnie światowej służył w armii niemieckiej. Pod koniec 1918 roku zgłosił się jako ochotnik do kompanii koźmińskiej. Był żołnierzem Wojsk Wielkopolskich; wcielony do Inspektoratu Sanitarnego Sztabu Dowództwa Głównego i przydzielony do składnicy sanitarnej w Poznaniu. Następnie służył w szefostwie intendentury Okręgu Generalnego „Poznań” oraz w PKU w Kościanie. Mianowany kapitanem służb administracyjnych. W 1929 roku został przeniesiony w stan spoczynku.
Był żonaty z Walerią z Łazarewiczów. Miał syna Zbigniewa (1922-1925). Mieszkał w Poznaniu przy ul. Gąsiorowskich 5, a od 1930 roku w Bydgoszczy, ostatnio przy ul. 20 Stycznia 17.
W końcu sierpnia został zmobilizowany przez 61 Pułk Piechoty i skierowany do ośrodka zapasowego 15 Dywizji Piechoty w Sandomierzu. Tutaj batalion marszowy sformowany z rezerwistów wszedł w skład Grupy „Sandomierz” jako jej odwód, kpt. Raszewskiego mianowano jego adiutantem. Zadaniem Grupy była obrona mostów i przepraw na Wiśle, następnie na Sanie. Od 13 września Grupa wycofywała się, tocząc walki odwrotowe w kierunku Tomaszowa, następnie w kierunku Rawy Ruskiej i Lwowa. Po przegranej bitwie pod Tomaszowem i kapitulacji jednostek frontu północnego 20 września Grupa została rozwiązana.
Kpt. Raszewski przedostał się do Lwowa. Po kapitulacji miasta, 22 września został wywieziony do ZSRS i osadzony w obozie w Starobielsku. Na liście NKWD oficerów, których wiosną 1940 roku wywieziono z obozu, miał nr 2892. Został zastrzelony w więzieniu wewnętrznym UNKWD w Charkowie, zaś jego zwłoki wrzucono do zbiorowego dołu w podmiejskim lesie.
A. Moszyński, Lista katyńska, Londyn 1982, s. 314; J. Tucholski: Mord w Katyniu, Warszawa 1991, s. 477; W. Jastrzębski, D. Rumfeld, K. Sidorkiewicz: Katyń 1940, Bydgoszcz 1995, s. 163; Księga pochowanych żołnierz, Pruszków 1996, s. 304; Rozstrzelani w Charkowie, Warszawa 1996, s. 162; Charków: księga cmentarna, Warszawa 2003, s. 445 (fot.).
http://www.muzeum.gostyn.pl/
Urodził się 3 grudnia 1886 roku w Pogorzeli w rodzinie Marcina i Konstancji z Figaszewskich. W wojnie światowej służył w armii niemieckiej. Pod koniec 1918 roku zgłosił się jako ochotnik do kompanii koźmińskiej. Był żołnierzem Wojsk Wielkopolskich; wcielony do Inspektoratu Sanitarnego Sztabu Dowództwa Głównego i przydzielony do składnicy sanitarnej w Poznaniu. Następnie służył w szefostwie intendentury Okręgu Generalnego „Poznań” oraz w PKU w Kościanie. Mianowany kapitanem służb administracyjnych. W 1929 roku został przeniesiony w stan spoczynku.
Był żonaty z Walerią z Łazarewiczów. Miał syna Zbigniewa (1922-1925). Mieszkał w Poznaniu przy ul. Gąsiorowskich 5, a od 1930 roku w Bydgoszczy, ostatnio przy ul. 20 Stycznia 17.
W końcu sierpnia został zmobilizowany przez 61 Pułk Piechoty i skierowany do ośrodka zapasowego 15 Dywizji Piechoty w Sandomierzu. Tutaj batalion marszowy sformowany z rezerwistów wszedł w skład Grupy „Sandomierz” jako jej odwód, kpt. Raszewskiego mianowano jego adiutantem. Zadaniem Grupy była obrona mostów i przepraw na Wiśle, następnie na Sanie. Od 13 września Grupa wycofywała się, tocząc walki odwrotowe w kierunku Tomaszowa, następnie w kierunku Rawy Ruskiej i Lwowa. Po przegranej bitwie pod Tomaszowem i kapitulacji jednostek frontu północnego 20 września Grupa została rozwiązana.
Kpt. Raszewski przedostał się do Lwowa. Po kapitulacji miasta, 22 września został wywieziony do ZSRS i osadzony w obozie w Starobielsku. Na liście NKWD oficerów, których wiosną 1940 roku wywieziono z obozu, miał nr 2892. Został zastrzelony w więzieniu wewnętrznym UNKWD w Charkowie, zaś jego zwłoki wrzucono do zbiorowego dołu w podmiejskim lesie.
A. Moszyński, Lista katyńska, Londyn 1982, s. 314; J. Tucholski: Mord w Katyniu, Warszawa 1991, s. 477; W. Jastrzębski, D. Rumfeld, K. Sidorkiewicz: Katyń 1940, Bydgoszcz 1995, s. 163; Księga pochowanych żołnierz, Pruszków 1996, s. 304; Rozstrzelani w Charkowie, Warszawa 1996, s. 162; Charków: księga cmentarna, Warszawa 2003, s. 445 (fot.).
http://www.muzeum.gostyn.pl/