Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Nabróż, gm. Łaszczów
4.02.2009 23:57
Nabr%F3%Bf
Wieś położona w północnej części gminy Łaszczów, w obrębie Grzędy Sokalskiej. W skład miejscowości wchodzi także Nabróż-Kolonia.W dokumentach po raz pierwszy miejscowość wymieniona jest w 1411 roku, kiedy należała do Jana Sząpnika (Sumika). Pierwsza wzmianka o miejscowości związana jest z założeniem tutejszej parafii łacińskiej. Została ona erygowana 15 listopada 1411 roku przez biskupa włodzimierskiego Grzegorza. Dziedzic Nabroża i Miętkiego Jan Sumik (Sumnik, Sząpnik) wraz z żoną Agnieszką ufundował tu świątynię . Pierwsza świątynia nabroska była drewniana i przetrwała prawie 200 lat. Następne kościoły wybudowano w 1596 i przed 1671 rokiem. Kościół z 1596 roku zniszczyły częściowo wojska Chmielnickiego podczas marszu na Zamość w 1648 roku. Dzieła zniszczenia dokończyli Szwedzi, którzy maszerując na Lwów w 1656 roku spalili kościół w Nabrożu. W 1684 roku Samuel Łaszcz, stolnik buski wybudował tu murowany kościół. W nocy z 29 na 30 września 1827 roku w kościele wybuchł pożar, w konsekwencji czego został on wraz z przyległymi budynkami poważnie zniszczony. Jednak prowizorycznie odbudowany dalej służył swoim wiernym. Po upadku powstania styczniowego kościół ten na pewien czas został zamieniony na cerkiew prawosławną. W latach 1900-1905 miała miejsce jego staranna odbudowa i przebudowa wg projektu arch. Szymańskiego z Lublina. Na początku XIX wieku założono w Nabrożu cmentarz grzebalny. Posiada on kształt zbliżony do czworoboku, o powierzchni 2,5 ha. Cmentarz ten był użytkowany zarówno przez rzymsko katolików jak i unitów, a później do 1945 roku przez prawosławnych. Obecnie użytkowany jest tylko przez rzymsko katolików. Znajduje się tu murowana, późnoklasycystyczna kaplica grobowa Rakowskich z ok. 1850 roku. Jest to budowla prostokątna, przykryta dwuspadowym dachem, z przedsionkiem od tyłu, z którego prowadzi wejście do krypty. Na cmentarzu znajduje się grobowiec rodziny Kosteckich, Chrzanowskich i Świeżawskich, właścicieli okolicznych włości. W okresie międzywojennym wybudowano w Nabrożu remizę strażacką, a w drewnianym budynku dawnej "popówki" utworzono szkołę powszechną. W 1938 roku wybudowano we wsi pomnik Odzyskania Niepodległości, który zniszczyli Ukraińcy podczas II wojny światowej. 30 maja 1943 roku Ukraińcy napadli na plebanię i zamordowali ks. Władysława Jacniackiego oraz 4 inne osoby. W nocy z 4 na 5 maja 1944 roku Nabroż zaatakowali żołnierze UPA. Polska samoobrona odparła atak, lecz od pocisków zapalających spłonęło wówczas 16 budynków. Podczas walk zginęło 12 żołnierzy AK oraz 9 mieszkańców cywilnych, choć inne źródła podają, że zginęło 23 mieszkańców, w tym 7 kobiet. W połowie kwietnia 1944 roku większość ludności polskiej opuściła wieś. W czasie okupacji podczas walk polsko-ukraińskich kościół został podpalony 25 maja 1944 roku. Spłonął niemal całkowicie, ocalał tylko ołtarz z obrazem Matki Boskiej Szkaplerznej, który przeniesiono do pobliskich Tyszowiec. Obraz powrócił do Nabroża 16 lipca 1948 roku podczas uroczystej procesji, której przewodniczył biskup lubelski Stefan Wyszyński. W kościele nabroskim co najmniej od końca XVII wieku znajduje się obraz Matki Boskiej Szkaplerznej uznawany przez ludność za cudowny. Do tego wizerunku Matki Boskiej wędrują pielgrzymki z pobliskich miejscowości. Najstarsza i najbardziej znana jest pielgrzymka tyszowiecka. Ważnym dla parafii wydarzeniem była koronacja obrazu Matki Bożej Szkaplerznej w Nabrożu dokonana 13 lipca 2002 roku.
[Wikipedia]
Wieś położona w północnej części gminy Łaszczów, w obrębie Grzędy Sokalskiej. W skład miejscowości wchodzi także Nabróż-Kolonia.W dokumentach po raz pierwszy miejscowość wymieniona jest w 1411 roku, kiedy należała do Jana Sząpnika (Sumika). Pierwsza wzmianka o miejscowości związana jest z założeniem tutejszej parafii łacińskiej. Została ona erygowana 15 listopada 1411 roku przez biskupa włodzimierskiego Grzegorza. Dziedzic Nabroża i Miętkiego Jan Sumik (Sumnik, Sząpnik) wraz z żoną Agnieszką ufundował tu świątynię . Pierwsza świątynia nabroska była drewniana i przetrwała prawie 200 lat. Następne kościoły wybudowano w 1596 i przed 1671 rokiem. Kościół z 1596 roku zniszczyły częściowo wojska Chmielnickiego podczas marszu na Zamość w 1648 roku. Dzieła zniszczenia dokończyli Szwedzi, którzy maszerując na Lwów w 1656 roku spalili kościół w Nabrożu. W 1684 roku Samuel Łaszcz, stolnik buski wybudował tu murowany kościół. W nocy z 29 na 30 września 1827 roku w kościele wybuchł pożar, w konsekwencji czego został on wraz z przyległymi budynkami poważnie zniszczony. Jednak prowizorycznie odbudowany dalej służył swoim wiernym. Po upadku powstania styczniowego kościół ten na pewien czas został zamieniony na cerkiew prawosławną. W latach 1900-1905 miała miejsce jego staranna odbudowa i przebudowa wg projektu arch. Szymańskiego z Lublina. Na początku XIX wieku założono w Nabrożu cmentarz grzebalny. Posiada on kształt zbliżony do czworoboku, o powierzchni 2,5 ha. Cmentarz ten był użytkowany zarówno przez rzymsko katolików jak i unitów, a później do 1945 roku przez prawosławnych. Obecnie użytkowany jest tylko przez rzymsko katolików. Znajduje się tu murowana, późnoklasycystyczna kaplica grobowa Rakowskich z ok. 1850 roku. Jest to budowla prostokątna, przykryta dwuspadowym dachem, z przedsionkiem od tyłu, z którego prowadzi wejście do krypty. Na cmentarzu znajduje się grobowiec rodziny Kosteckich, Chrzanowskich i Świeżawskich, właścicieli okolicznych włości. W okresie międzywojennym wybudowano w Nabrożu remizę strażacką, a w drewnianym budynku dawnej "popówki" utworzono szkołę powszechną. W 1938 roku wybudowano we wsi pomnik Odzyskania Niepodległości, który zniszczyli Ukraińcy podczas II wojny światowej. 30 maja 1943 roku Ukraińcy napadli na plebanię i zamordowali ks. Władysława Jacniackiego oraz 4 inne osoby. W nocy z 4 na 5 maja 1944 roku Nabroż zaatakowali żołnierze UPA. Polska samoobrona odparła atak, lecz od pocisków zapalających spłonęło wówczas 16 budynków. Podczas walk zginęło 12 żołnierzy AK oraz 9 mieszkańców cywilnych, choć inne źródła podają, że zginęło 23 mieszkańców, w tym 7 kobiet. W połowie kwietnia 1944 roku większość ludności polskiej opuściła wieś. W czasie okupacji podczas walk polsko-ukraińskich kościół został podpalony 25 maja 1944 roku. Spłonął niemal całkowicie, ocalał tylko ołtarz z obrazem Matki Boskiej Szkaplerznej, który przeniesiono do pobliskich Tyszowiec. Obraz powrócił do Nabroża 16 lipca 1948 roku podczas uroczystej procesji, której przewodniczył biskup lubelski Stefan Wyszyński. W kościele nabroskim co najmniej od końca XVII wieku znajduje się obraz Matki Boskiej Szkaplerznej uznawany przez ludność za cudowny. Do tego wizerunku Matki Boskiej wędrują pielgrzymki z pobliskich miejscowości. Najstarsza i najbardziej znana jest pielgrzymka tyszowiecka. Ważnym dla parafii wydarzeniem była koronacja obrazu Matki Bożej Szkaplerznej w Nabrożu dokonana 13 lipca 2002 roku.
[Wikipedia]