Zaorski Michał - . kpt. art.
[1907-?], kadet, kpt. sł. st. art. [1937]
Ur. 18 VIII 1907. Po ukończeniu szkoły powszechnej kształci się w Korpusie Kadetów Nr 2 w Modlinie, gdzie w 1925 otrzymał świadectwo dojrzałości. W latach 1925-1927 w Oficerskiej Szkole Artylerii w Toruniu. Promowany na stopień ppor. sł. st. art. 15 VIII 1927 z przydziałem do 10 pap w Łodzi na stanowisko d-cy plutonu. Do stopnia por. awansowany 15 VIII 1929. Ukończył kurs dla dowódców baterii w Centrum Wyszkolenia Artylerii w Toruniu. Następnie d-ca baterii. Do stopnia kpt. sł. st. art. awansowany 19 III 1937. W latach 1937-1939 d-ca 8 baterii w III dywizjonie 10 pal. W kampanii wrześniowej 1939 bierze udział na stanowisku d-cy 8 baterii III dywizjonu 10 pal w składzie 10 DP. Brał udział w ciężkich walkach obronnych nad Wartą, potem w bojach odwrotowych. III dywizjon wspierał działania 31 pp. Następnie po rozproszeniu pododdziałów dywizji walczy w zgrupowaniu 10 DP dowodzonym przez ppłk W. Wnuka.
Dalsze losy n/n
Księga Pamięci Kadetów II RP. W-wa 2001; J. Łukasiak. Szkoła Podchorążych Artylerii w Toruniu 1923-1939. Pruszków 2000;
(inf. Tadeusz Łaszczewski )
Zaorski Władysław Ignacy Antoni - , por. rez. piech.
[1901-1939], oficer rez. piech. WP, por. [1936]
Ur. 25 VI 1901 w Warszawie, gdzie uczęszczał do gimnazjum. W 1920 pełnił ochotniczo służbę w 205 pp. W 1926 ukończył kurs szkoły podchorążych piechoty w Szkolnym Batalionie Piechoty Nr 1 w Ostrowi Maz. Awansowany do stopnia ppor. rez. piech. z starszeństwem od 1 I 1931 z przydziałem mobilizacyjnym do 68 pp we Wrześni. Ewidencyjnie podlegał PKU Poznań. Po odbytych ćwiczeniach wojskowych awansowany do stopnia por. rez. piech. 1 I 1936.W wojnie obronnej we IX 1939 bierze udział jako d-ca 58 roboczej kompanii 68 pp w składzie 17 DP. Uczestnik bitwy nad Bzurą, potem w obronie Warszawy. Poległ 25 IX 1939 na Bielanach. Pochowany na cmentarzu Powązki w Warszawie.
Odznaczony: KW
Rocznik oficerski rezerw 1934; R. Rybka – K. Stepan. Awanse w WP 1935-1939. Kraków 2003; L. Głowacki. 17 Wielkopolska Dywizja Piechoty w kampanii 1939. Lublin 1969; cmentarz Komunalny Powązki. Dawny wojskowy w Warszawie. W-wa 1989.
(inf. Tadeusz Łaszczewski)
(...)
Brał udział w Powstaniu Warszawskim w oddziale NOW. Podczas walk w końcu VIII 1944 zostaje ranny w głowę, mimo to zdołał przejść kanałami ze Starego Miasta na ul. Warecką i tam zabrany do szpitala powstańczego mieszczącego się w podziemiach PKO przy ul. Świętokrzyskiej, gdzie chirurg prof. J. Zaorski przeprowadził trepanację czaszki. Pod koniec Powstania mianowany ppor. rez. art.
(...)
Pełny tekst
158. Dom Gumkowskich herbu Ślepowron
Dobra zwane Gumki w ziemi łomżyńskiej leżą.
(...)
1596, in Actis castrensibus Łomzensibus. Documentum tenoris talis: Marcin Zaorski z Zaorza, z Anny Goczłowskiej spłodzony, służył przy dworze sławnej pamięci królowi Zygmuntowi Augustowi, spłodził syna Jana, herbu z dawności używając Mancz, to jest: Podkowa na wierchu krzyż, a z jednej strony podkowy widelca z drugiej zaś strzała. Bartłomiej po Stanisławie Goczłowski z Goczłów dziedzic herbu Rolicz zeznał, że Marcina Zaorskiego spłodziła Anna Goczłowska ciotka moja, albo raczej siostra ojca mojego, używała herbu Rolicz, to jest: Półmiesiąca z jedną stronę dwie róży, a z drugą kroj. Adam syn po Tomaszu i Idzi syn po Leonardzie Gumkowscy z Gumków dziedzice herbu Milan zeznali, iż Jan Zaorski z Barbary Gumkowskiej spłodzony, zrodził Marcina z Anna Goczłowską, a Barbara Gumkowska z przodków swych używała herbu Milan, to jest: Podkowa, a na podkowie krzyż, na krzyżu ślepowron pierścień w nosie trzymając.
Herb Łada nazywano dawniej Mancz, a herb Ślepowron dawniej nazywani Milan, jako się z tego opisu okazało.
Informacji jest mnóstwo już zebranych
Może by tak je podsumować i przygotować stronę ?
Będzie łatwiej to ogarnąć
Swoją drogą ciekawy jestem jak to się ma do Zahorskich
...