Łączyński herbu Nałęcz Rodzina mazowiecka wzięła nazwisko od majątku Łączyna w ziemi ciechanowskiej. Pierwotnym jej herbem była Kościesza, lecz gdy Samuel Łączyński, dworzanin królewski, pokłóciwszy się z jakimś Szwedem od niego był ciężko raniony, a król Zygmunt I, który to zobaczył, własną chustką obwiązał jego ranę. Samuel na pamiątkę tej dobroci królewskiej, ową chustkę czyli Nałęcz, przybrał za herb. Za jego przykładem poszli i jego krewni. Już w XVII wieku Łączyńscy dzielili się na dwie gałęzie, mazowiecką i czerwonoruską-podolską. Pierwsza gałąź rozdzieliła się na dwie linie. Jedna dziedziczyła w ziemi warszawskiej i na gniazdowym majątku Łączynie. Druga dziedziczyła w ziemi gostyńskiej.