Bolesław Juskowiak urodził się 24 sierpnia 1911 roku w Herne w Niemczech. Syn Józefa i Józefy z domu Karczyńska. Przed wybuchem I wojny światowej z rodzicami osiadł w Dusinie, gdzie ukończył Szkołę Powszechną. Od 26 lutego 1929 roku do 20 czerwca 1932 roku uczęszczał na trzyletni kurs nauki w dziale stolarskim Publicznej Szkoły Dokształcającej Zawodowej w Gostyniu. Następnie złożył egzamin czeladniczy, a w 1965 roku mistrzowski. Do sierpnia 1939 roku z przerwą na służbę wojskową pracował w stolarni Adama Eitnera w Gostyniu. Służbę wojskową odbył w latach 1933-1934 w 7 kompanii 55 Pułku Piechoty. 24 sierpnia 1939 roku został zmobilizowany do 4 kompanii 2 batalionu 69 Pułku Piechoty w Gnieźnie. Z jednostką tą brał udział w kampanii wrześniowej, m.in. w walkach pod Łęczycą, Piątkiem, nad Bzurą i w Puszczy Kampinoskiej, gdzie został ranny w rękę. 22 września został wzięty do niewoli niemieckiej. Początkowo osadzony został w obozie jenieckim w Żyrardowie, a następnie wywieziony do Stalagu III B. W listopadzie 1940 roku został zwolniony z obozu. Do końca wojny pozostał w Niemczech na przymusowych robotach. 2 lipca 1945 roku podjął pracę w firmie Jana Grzymisławskiego, a po jej upaństwowieniu w 1950 roku kontynuował ją aż do przejścia na emeryturę 1 sierpnia 1977 roku. Pracował na stanowisku mistrza na wydziale drzewnym. W 1955 roku w Gostyniu zawarł związek małżeński z Walerią Konatowską. Zmarł 22 sierpnia 1983 roku i pochowany został na cmentarzu parafialnym w Gostyniu. Opracowano na podstawie: informacje Pawła Juskowiaka - zbiory rodzinne; Związek Kombatantów Rzeczpospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych; Ankieta personalna ZBoWiD. Roman Tomaszewski