Walerian Dutkiewicz urodził się 18 listopada 1919 roku w Gostyniu. Syn Kazimierza i Marianny z domu Pachura. Ukończył Publiczną Szkołę Powszechną w Gostyniu. 12 lutego 1934 roku jako ochotnik wstąpił do Wojskowej Średniej Szkoły Muzycznej w Kobryniu. W tej miejscowości, do marca 1939 roku, służył w 83 Pułku Piechoty. W marcu z 3 kompanią CKM został przetransportowany do Wielunia. Brał udział w kampanii wrześniowej. Od 6 września, po rozbiciu dywizji przez Niemców, z jednostką wycofał się najpierw w kierunku Łodzi, a następnie na Polesie. Brał udział m.in. w walkach na odcinku Dęblin-Łuków. 6 października został wzięty do niewoli niemieckiej i osadzony w Stalagu II C (Stargard). 21 czerwca 1940 roku został zwolniony z obozu. Do końca wojny pozostał w Niemczech na przymusowych robotach. W latach powojennych pracował w Urzędzie Akcyzowym w Kościanie, w Urzędzie Skarbowym w Gostyniu, następnie w Wojewódzkim Zjednoczeniu PGR Poznań, a w ostatnich dwóch latach przed przejściem na emeryturę (1982), w Kombinacie PGR Gola, w charakterze inspektora. W 1948 roku, w Gostyniu zawarł związek małżeński z Bronisławą Szymańską. Przez wiele lat był czynnym zawodnikiem klubu piłkarskiego, a następnie członkiem Zarządu "Kania" Gostyń. Od 5 kwietnia 1982 roku był członkiem ZBoWiD. Zmarł 11 października 1995 roku i pochowany został na cmentarzu parafialnym w Gostyniu. Posiadał odznaczenia: Srebrny Krzyż Zasługi (1977), Odznakę "Zasłużony Pracownik Rolnictwa" (1974). Opracowano na podstawie: informacje Ewy Ciszak - zbiory rodzinne; Związek Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych Koło Gostyń, Ankieta personalna ZBoWiD. Roman Tomaszewski