Stanisław Stefanowski - urodził się 7 maja 1916 roku w Wygodzie w powiecie jarocińskim. Syn Michała i Katarzyny z domu Walczak. W Pyzdrach, w 1930 roku ukończył Szkołę Powszechną. Mieszkał u brata w leśniczówce w Brzedni, gdzie pracował jako leśnik. 11 stycznia 1939 roku powołany został do czynnej służby wojskowej. Odbył ją w 3 kompanii w 7 batalionie saperów w Poznaniu. W marcu, po okresie rekruckim, przeniesiony został do kuchni batalionu na stanowisko starszego kucharza. Od 1 września 1939 roku, od granicy niemieckiej z rejonu Wolsztyna wycofywał się z plutonem przez Poznań, Gniezno, na wschód. Brał udział w walkach pod Kutnem, Piątkiem i Sochaczewem. 18 września został wzięty do niewoli niemieckiej. Przebywał w przejściowych obozach jenieckich. W październiku został zwolniony i powrócił do Brzedni. W Krzywiniu ożenił się z Marianną Ciemniak i zamieszkał w Łagowie, gdzie prowadził gospodarstwo rolne. Od 1950 roku dojeżdżał do Poznania, pracując w Zakładach Mięsnych. W 1976 roku przeniósł się do Gostynia i od 4 czerwca aż do przejścia na emeryturę (1981), zatrudniony był w charakterze stolarza w Spółdzielni Pracy "Pallas". Od 5 lipca 1976 roku był członkiem ZBoWiD. Zmarł 28 września 1999 roku i pochowany został na cmentarzu parafialnym w Gostyniu. Odznaczony był Medalem "Za Udział w Wojnie Obronnej 1939" (2.03.1983). Biogram opracowano na podstawie: informacje Krystyny Jankowskiej - zbiory rodzinne; Związek Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych Koło Gostyń, Ankieta personalna ZBoWiD; Książeczka wojskowa Seria C nr 0507666 RKU Poznań (30.01.1950).