Wawrzyniec Wiktorowicz urodził się 20 października 1916 roku w Opocznie. Syn Wojciecha i Anny z domu Centkowska. W Opocznie ukończył Szkołę Powszechną. Od 20 stycznia 1931 roku do lutego 1939 roku pracował w Hucie Szkła "Wulkan" w Opocznie. 15 lutego 1939 roku powołany został do czynnej służby wojskowej, którą odbył w 5 baterii drugiego Dywizjonu 10 Pułku Artylerii Lekkiej w Łodzi. Uczestniczył w działaniach bojowych Armii "Łódź". W okolicach Rawy Mazowieckiej dywizjon został rozbity i 28 września dostał się do niewoli niemieckiej. Przebywał w stalagach niemieckich, a po zwolnieniu do końca wojny na robotach przymusowych w Westfalii. W 1945 roku powrócił do Opoczna i na początku października wyjechał do Sierakowa. W miejscowej Hucie Szkła "Warta" od 7 października do 12 kwietnia 1949 roku pracował na stanowisku hutnika-majstra. Z Sierakowa przeniesiony został do Huty Szkła w Bydgoszczy. Pracował tam jako hutnik do 31 października 1950 roku. Od 7 listopada 1950 roku podjął pracę w Wielkopolskiej Hucie Szkła w Gostyniu. Na emeryturę przeszedł 3 września 1976 roku. Zmarł 28 sierpnia 1993 roku i pochowany został na cmentarzu parafialnym w Gostyniu. Biogram opracowano na podstawie: Związek Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych Koło Gostyń, Ankieta personalna ZBoWiD. Rexam Szkło Gostyń S.A., Akta osobowe Wawrzyna Wiktorowicza.