Jan Mańkowski urodził się 21 stycznia 1911 roku w Bielewie w powiecie kościańskim. Syn Stanisława i Marianny z domu Woźniak. Ukończył czteroklasową szkołę powszechną. Z rodzicami zamieszkał w Czajkowie. 3 kwietnia 1933 roku został powołany do czynnej służby wojskowej i wcielony do 3 kompanii CKM 56 Pułku Piechoty jako taśmowy. Po przeszkoleniu w maju 1933 roku przeniesiony został do plutonu pionierów na stanowisko sapera, a 18 września 1934 roku do rezerwy. W 1934 roku zawarł związek małżeński z Zofią Baraniak. Zamieszkał w Witoldowie. Pracował w charakterze robotnika rolnego w majątku Edwarda Potworowskiego. W lipcu-sierpniu 1937 roku odbył czterotygodniowe ćwiczenia rezerwy w 60 Pułku Piechoty w Ostrowie Wielkopolskim. W 1939 roku brał udział w kampanii wrześniowej, m.in. w walkach pod Sandomierzem, Stalową Wolą i Lublinem. 18 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przekazany Niemcom został wywieziony do Stalagu V B. W maju 1941 roku został zwolniony z obozu. Pozostał w Niemczech do końca wojny na przymusowych robotach. W latach powojennych pracował w PGR Gola. W 1977 roku przeszedł na emeryturę. Zmarł 23 lutego 1986 roku i pochowany został na cmentarzu w Starym Gostyniu. Biogram opracowano na podstawie: informacje Anny Dutkowskiej - zbiory rodzinne. Związek Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych Koło Gostyń, Ankieta personalna ZBoWiD. Książeczka wojskowa nr 0468218 RKU Rawicz (15.12.1949).