Wacław Szperlik urodził się 10 sierpnia 1915 roku w Smogorzewie. Syn Marcina i Marianny z domu Skowron. W 1929 roku ukończył Szkołę Powszechną w Drzęczewie. W latach 1930-1934 pracował w gospodarstwie rolnym rodziców. Następnie kontynuował naukę w Dokształcającej Szkole Zawodowej w Gostyniu, a jednocześnie odbywał praktykę w zawodzie stolarza w firmie Jana Ratajczaka, w Piaskach. Do marca 1938 roku był zatrudniony w PKP Gostyń na stanowisku stolarza. 24 marca 1938 roku powołany został do czynnej służby wojskowej i wcielony do 5 kompanii strzeleckiej 68 Pułku Piechoty. W sierpniu 1939 roku został awansowany na stopień starszego szeregowego. Brał udział w kampanii wrześniowej, m.in. w walkach nad Bzurą i w rejonie Sochaczewa. 25 września dostał się do niewoli niemieckiej. Przebywał w przejściowych obozach jenieckich. 17 października został zwolniony z niewoli. Powrócił do Smogorzewa. W czasie okupacji hitlerowskiej pracował jako stolarz w majątku Smogorzewo i Godurowo. W marcu 1945 roku zawarł związek małżeński z Teresą Stankiewicz i osiadł w Gostyniu. Do 1975 roku pracował jako stolarz w PKP. Od 23 maja 1983 roku był członkiem ZBoWiD. Zmarł 7 czerwca 1987 roku i pochowany został na cmentarzu parafialnym w Gostyniu. Odznaczony był m.in. Srebrną Odznaką "Przodujący Kolejarz" (1973). Opracowano na podstawie: informacje Teresy Stankiewicz - zbiory rodzinne, Związek Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych Koło Gostyń, Ankieta personalna ZBoWiD; Książeczka wojskowa Seria C nr 0469020 RKU Rawicz (29.12.1949).