Ludwik Jeniec urodził się 14 sierpnia 1914 roku w Czajkowie. Syn Wojciecha i Stanisławy z domu Dziubalska. W Goli ukończył Szkołę Powszechną. Pracował w gospodarstwie rodziców. 5 listopada 1935 roku został powołany do czynnej służby wojskowej i wcielony do 68 Pułku Piechoty. 20 września 1937 roku przeniesiony do rezerwy. We wrześniu 1939 roku brał udział w wojnie obronnej Polski. Z 70 Pułkiem Piechoty walczył m.in. pod Kutnem. 17 września pod Sochaczewem został ranny i umieszczony w niemieckim szpitalu polowym. Zwolniony z niewoli niemieckiej powrócił do Czajkowa. 8 maja 1942 roku został aresztowany przez Niemców i osadzony w więzieniu w Lesznie. 5 listopada tegoż roku został przewieziony do obozu koncentracyjnego Matchausen (nr obozowy 35721), a 5 września umieszczony w obozie Sacksenhausen. 5 czerwca 1945 roku powrócił do Czajkowa. Prowadził samodzielne gospodarstwo rolne. W lipcu 1947 roku, w Poniecu, zawarł związek małżeński z Władysławą Górską. Od 1971 roku członek ZBoWiD. Zmarł 13 maja 1993 roku i pochowany został na cmentarzu parafialnym w Gostyniu. Posiadał odznaczenia: Krzyż Oświęcimski (1986), Medal "Zwycięstwa i Wolności 1945" (1986), Medal "Za Udział w Wojnie Obronnej 1939" (1988), Odznakę Grunwaldzką (1973). Opracowano na podstawie: informacje Władysławy Górskiej - zbiory rodzinne. Związek Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych Koło Gostyń. Ankieta personalna ZBoWiD. Roman Tomaszewski