Ignacy Niedźwiedziński urodził się 4 maja 1915 roku w Brzeziu. Syn Ignacego i Józefy z domu Wolna. Ukończył Szkołę Powszechną. Pracował w gospodarstwie rodziców. 15 kwietnia 1938 roku powołany został do czynnej służby wojskowej i wcielony do 2 kompanii 70 Pułku Piechoty. We wrześniu przeniesiony został do Batalionu Korpusu Ochrony Pogranicza w Borszczowie na stanowisko strażnika. Brał udział w kampanii wrześniowej, m.in. w walkach w rejonie Warszawy i Końskiego, gdzie został ranny i wzięty do niewoli niemieckiej. Zwolniony z niewoli powrócił do Brzezia. Od listopada 1941 do lutego 1945 roku pracował przymusowo w gospodarstwie Niemca Rajcholda Eherta w Krobi Starej. 11 listopada 1947 roku zawarł związek małżeński z Gertrudą Sarbinowską. Miał czworo dzieci. Po przejęciu gospodarstwa przez brata, początkowo pracował w PZGS jako magazynier, a następnie w WZGS - Zakład Gospodarczy Gostyń, w charakterze palacza. Od 1977 roku członek ZBoWiD. Posiadał stopień wojskowy starszego szeregowego. Zmarł 27 grudnia 1982 roku i pochowany został na cmentarzu parafialnym w Gostyniu. Pośmiertnie odznaczony Medalem "Za Udział w Wojnie Obronnej 1939" (1983). Opracowano na podstawie: informacje Anny Brzeskot - zbiory rodzinne, Związek Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych Koło Gostyń, Ankieta personalna ZBoWiD. Roman Tomaszewski