Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Woźniak Stefan
18.06.2014 08:33
Stefan Woźniak
urodził się 11 sierpnia 1913 roku w Łęce Wielkiej. Syn Walentego i Anny z domu Gościańska. W Łęce Wielkiej ukończył Szkołę Powszechną. W latach 1927-1930 pracował jako woźnica w piekarni Urbaniaka w Łęce Wielkiej, a w latach 1931-1935 w majątku Krzysztofowo w charakterze robotnika. 12 września 1935 roku został powołany do czynnej służby wojskowej i wcielony do kompanii karabinów maszynowych 56 Pułku Piechoty. 20 października został skierowany do Szkoły Podoficerskiej, którą ukończył w randze starszego szeregowego (27.03.1936). 12 września 1936 roku przeniesiony do rezerwy. W 1938 roku w Gostyniu poślubił Mariannę Wojciechowską. Podjął pracę w młynie parowym Klimpla jako robotnik. Od 30 maja 1939 roku do 10 lipca 1939 roku w Pyzdrach odbył ćwiczenia rezerwy w 70 Pułku Piechoty, awansując na kaprala. 24 sierpnia tegoż roku został zmobilizowany do 70 Pułku Piechoty. 1 września wyruszył na front pod Kutnem. Brał udział w walkach wrześniowych. 26 września, w czasie walk odwrotowych, w rejonie Lublina dostał się do niewoli niemieckiej. Początkowo przebywał w przejściowym obozie jenieckim w Ostrołęce, a następnie został wywieziony do Stalagu I B, a potem do obozu I A. Po zwolnieniu z obozu do końca wojny pozostał w Prusach Wschodnich na robotach przymusowych. W pierwszych miesiącach po powrocie do Gostynia pracował jako konwojent w miejscowym "Rolniku". Od 9 października 1946 roku aż do przejścia na emeryturę (2.08.1973) zatrudniony był w Cukrowni w Gostyniu. Od 1976 roku członek ZBoWiD. Zmarł 16 sierpnia 1981 roku i pochowany został na cmentarzu parafialnym w Gostyniu.
Opracowano na podstawie: Związek Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych Koło Gostyń, Ankieta personalna ZBoWiD; Cukrownia Gostyń S.A., Akta osobowe Stefana Woźniaka.
Roman Tomaszewski
urodził się 11 sierpnia 1913 roku w Łęce Wielkiej. Syn Walentego i Anny z domu Gościańska. W Łęce Wielkiej ukończył Szkołę Powszechną. W latach 1927-1930 pracował jako woźnica w piekarni Urbaniaka w Łęce Wielkiej, a w latach 1931-1935 w majątku Krzysztofowo w charakterze robotnika. 12 września 1935 roku został powołany do czynnej służby wojskowej i wcielony do kompanii karabinów maszynowych 56 Pułku Piechoty. 20 października został skierowany do Szkoły Podoficerskiej, którą ukończył w randze starszego szeregowego (27.03.1936). 12 września 1936 roku przeniesiony do rezerwy. W 1938 roku w Gostyniu poślubił Mariannę Wojciechowską. Podjął pracę w młynie parowym Klimpla jako robotnik. Od 30 maja 1939 roku do 10 lipca 1939 roku w Pyzdrach odbył ćwiczenia rezerwy w 70 Pułku Piechoty, awansując na kaprala. 24 sierpnia tegoż roku został zmobilizowany do 70 Pułku Piechoty. 1 września wyruszył na front pod Kutnem. Brał udział w walkach wrześniowych. 26 września, w czasie walk odwrotowych, w rejonie Lublina dostał się do niewoli niemieckiej. Początkowo przebywał w przejściowym obozie jenieckim w Ostrołęce, a następnie został wywieziony do Stalagu I B, a potem do obozu I A. Po zwolnieniu z obozu do końca wojny pozostał w Prusach Wschodnich na robotach przymusowych. W pierwszych miesiącach po powrocie do Gostynia pracował jako konwojent w miejscowym "Rolniku". Od 9 października 1946 roku aż do przejścia na emeryturę (2.08.1973) zatrudniony był w Cukrowni w Gostyniu. Od 1976 roku członek ZBoWiD. Zmarł 16 sierpnia 1981 roku i pochowany został na cmentarzu parafialnym w Gostyniu.
Opracowano na podstawie: Związek Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych Koło Gostyń, Ankieta personalna ZBoWiD; Cukrownia Gostyń S.A., Akta osobowe Stefana Woźniaka.
Roman Tomaszewski