Marcin Żalik urodził się 24 października 1914 roku w Witoldowie. Syn Stanisława i Józefy z domu Tomczak. W Goli ukończył Szkołę Powszechną. Od 1929 roku do 23 sierpnia 1939 roku pracował w charakterze robotnika rolnego w majątku Witoldowo. 4 kwietnia 1937 roku został powołany do czynnej służby wojskowej i wcielony do 4 kompanii 56 Pułku Piechoty. Pod koniec miesiąca przeniesiony został do Batalionu Stołecznego Służby Wartowniczej. We wrześniu 1938 roku został odkomenderowany do macierzystej jednostki, a następnie przeniesiony do rezerwy. 24 sierpnia 1939 roku został zmobilizowany do 70 Pułku Piechoty. Brał udział w kampanii wrześniowej. Walczył m.in. pod Łęczycą, w Puszczy Kampinoskiej i w obronie stolicy. 27 września dostał się do niewoli niemieckiej. Dwa dni później zwolniony. Podczas okupacji hitlerowskiej pracował w majątku Witoldowo. W 1947 roku zawarł związek małżeński ze Stanisławą Dudą. Zamieszkał w Gostyniu. Od 1 kwietnia podjął pracę jako robotnik w Cukrowni w Gostyniu. Od 1976 roku członek ZBoWiD. Zmarł 28 września 1993 roku i pochowany został na cmentarzu parafialnym w Gostyniu. Odznaczony był Medalem "Za Udział w Wojnie Obronnej 1939" (1983). Biogram opracowano na podstawie: informacje Stanisławy Żalik - zbiory rodzinne; Związek Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych Koło Gostyń. Ankieta personalna ZBoWiD; Cukrownia Gostyń S.A., Akta osobowe Marcina Żalika; Książeczka wojskowa Seria C nr 469023 RKU Rawicz (29.12.1949).