Marcin Kaźmierczak urodził się 24 października 1914 roku w Brzeziu. Syn Andrzeja i Marianny z domu Fischer. W Brzeziu ukończył Szkołę Powszechną, a następnie Publiczną Dokształcającą Szkołę Zawodową w Gostyniu. W latach 1928-1929 uczył się w zawodzie formiarza w Wielkopolskiej Hucie Szkła w Gostyniu. Do 1938 roku pracował w Fabryce Maszyn (odlewy żeliwne) Janaszewskiego. 1 marca 1938 roku został powołany do czynnej służby wojskowej. Otrzymał przydział do 7 kompanii 86 Pułku Piechoty. Od 1 września jako żołnierz zwiadu (cyklista) brał udział w wojnie obronnej. 4 września pułk został rozbity. Dostał się do niewoli niemieckiej. Do domu powrócił 1 października 1939 roku. W czasie okupacji hitlerowskiej pracował w Fabryce Maszyn Rolniczych w Gostyniu, a po II wojnie światowej w miejscowej cukrowni. W 1946 roku w Piaskach zawarł związek małżeński z Heleną Kwaśniewską. Od 1974 roku należał do ZBoWiD. Od 1951 roku był członkiem Zakładowej OSP w Cukrowni. Zmarł 26 października 1991 roku i pochowany został na cmentarzu parafialnym w Gostyniu. Posiadał odznaczenia: Medal "Za Udział w Wojnie Obronnej 1939", Medal "Zwycięstwa i Wolności 1945", Odznakę "Za Wysługę XX i XXV Lat w Pożarnictwie". Opracowano na podstawie: Związek Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych Koło Gostyń, Ankieta personalna ZBoWiD; Cukrownia Gostyń S.A., Akta osobowe Marcina Kaźmierczaka. Tomaszewski Roman