Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Lachnicki
25.07.2014 22:15
LACHNICCY h. WŁASNEGO. Herb ich przedstawia w polu czerwonym
półksiężyc złoty, nad nim strzała żeleźcem na dół. Nad hełmem w koronie trzy
pióra strusie. (Ostr. Nr. 1701).
Stefan Lachnicki, z powiatem upickim stawił się na pospolite ruszenie
1698 r. (Teka Kossaków.). Stefan z żoną, Marjanną z Komorowskich, 1700 roku
wziął w zastaw Europę, w wileńskiem (Arch. Wileń. 4715 f. 681). Piotr podpisał,
1676 r. konfederację w Słucku (Akta VIII). Stanisław, skarbnik wiłkomierski,
dziedzic Chrzczeniszek, pozostawił dwóch synów: Antoniego Dyzmę i Ignacego.
Ignacy, rotmistrz wojsk litewskich 1780 roku (MP.), następnie pułkownik
1789 r. i ten sam zapewne Ignacy, łowczy wiłkomierski 1790 r., a stolnik 1793 r.,
kupił 1792 r. Hrayno i Zarubicze od ks. Ogińskiego, sprzedał część Bokszyszek
Nofokowi 1793 roku, dziedzic Lachnowa, w grodzieńskiem, literat i autor dzieła
o włościanach nad Łosośną, ożeniony z Antoniną Trembicką, zmarł bezdzietny
(DW. 105 f. 685; 108 f. 9, 216, 352 i 738; 109 f. 933).
Antoni Dyzma, oboźny 1788 roku i pisarz grodzki, i stolnik wiłkomierski
1793 r., kawaler orderu Św. Stanisława 1793 r., konfederat barski, nabył 1792 r.
część Kurkli, w wiłkomierskiem (DW. 108 f. 75), chorąży wileński 1801 r.,
kwitował Pęczkowskiego (DW. 113 f. 172), marszałek wileński 1807 r., pozostawił
synów: Ignacego, Michała i Romana, marszałka grodzieńskiego 1851 — 1850 roku,
którego jedyna córka, urodzona z Szukiewiczównej, Weronika, wyszła za Jana
Niemcewicza.
Ignacy, syn Antoniego, doktór filozof] i, autor dzieł statystycznych,
chemicznych i o magnetyzmie, zmarł 1826 r., pozostawiwszy, z Anieli Trembickiej,
synów: Cyprjana i Ignacego.
Ignacy, generał wojsk rossyjskich, zmarły 1899 r. w Warszawie,
pozostawił jedyną córkę Leopoldynę, zaślubioną 1879 r. Edwardowi Chrapowickiemu.
Cyprjan, szambelan cesarsko - rossyjski, kawaler orderu Św, Stanisława,
założyciel Biura Informacyjnego o nędzy wyjątkowej w Warszawie, dyrektor
honorowy warszawskiego Muzeum Sztuk Pięknych, któremu zapisał bardzo cenne
swoje zbiory i galerję obrazów, zmarł bezżenny.
Jakób, żonaty z Kunegundą, ma 1779 r. sumę u Zawadzkiego, a przyznaje
1782 roku dług Abramowskiemu, miecznikowi nowogrodzkiemu (Zs. Przem. 246
f. 568; A. Lwów. For. Nob.; M. D. Wąs,).
półksiężyc złoty, nad nim strzała żeleźcem na dół. Nad hełmem w koronie trzy
pióra strusie. (Ostr. Nr. 1701).
Stefan Lachnicki, z powiatem upickim stawił się na pospolite ruszenie
1698 r. (Teka Kossaków.). Stefan z żoną, Marjanną z Komorowskich, 1700 roku
wziął w zastaw Europę, w wileńskiem (Arch. Wileń. 4715 f. 681). Piotr podpisał,
1676 r. konfederację w Słucku (Akta VIII). Stanisław, skarbnik wiłkomierski,
dziedzic Chrzczeniszek, pozostawił dwóch synów: Antoniego Dyzmę i Ignacego.
Ignacy, rotmistrz wojsk litewskich 1780 roku (MP.), następnie pułkownik
1789 r. i ten sam zapewne Ignacy, łowczy wiłkomierski 1790 r., a stolnik 1793 r.,
kupił 1792 r. Hrayno i Zarubicze od ks. Ogińskiego, sprzedał część Bokszyszek
Nofokowi 1793 roku, dziedzic Lachnowa, w grodzieńskiem, literat i autor dzieła
o włościanach nad Łosośną, ożeniony z Antoniną Trembicką, zmarł bezdzietny
(DW. 105 f. 685; 108 f. 9, 216, 352 i 738; 109 f. 933).
Antoni Dyzma, oboźny 1788 roku i pisarz grodzki, i stolnik wiłkomierski
1793 r., kawaler orderu Św. Stanisława 1793 r., konfederat barski, nabył 1792 r.
część Kurkli, w wiłkomierskiem (DW. 108 f. 75), chorąży wileński 1801 r.,
kwitował Pęczkowskiego (DW. 113 f. 172), marszałek wileński 1807 r., pozostawił
synów: Ignacego, Michała i Romana, marszałka grodzieńskiego 1851 — 1850 roku,
którego jedyna córka, urodzona z Szukiewiczównej, Weronika, wyszła za Jana
Niemcewicza.
Ignacy, syn Antoniego, doktór filozof] i, autor dzieł statystycznych,
chemicznych i o magnetyzmie, zmarł 1826 r., pozostawiwszy, z Anieli Trembickiej,
synów: Cyprjana i Ignacego.
Ignacy, generał wojsk rossyjskich, zmarły 1899 r. w Warszawie,
pozostawił jedyną córkę Leopoldynę, zaślubioną 1879 r. Edwardowi Chrapowickiemu.
Cyprjan, szambelan cesarsko - rossyjski, kawaler orderu Św, Stanisława,
założyciel Biura Informacyjnego o nędzy wyjątkowej w Warszawie, dyrektor
honorowy warszawskiego Muzeum Sztuk Pięknych, któremu zapisał bardzo cenne
swoje zbiory i galerję obrazów, zmarł bezżenny.
Jakób, żonaty z Kunegundą, ma 1779 r. sumę u Zawadzkiego, a przyznaje
1782 roku dług Abramowskiemu, miecznikowi nowogrodzkiemu (Zs. Przem. 246
f. 568; A. Lwów. For. Nob.; M. D. Wąs,).
Bibliografia
Bon. XIII 320