Morozowicz Eugeniusz

Potrzebuję wyjaśnić informacje związane z moim stryjecznym dziadkiem, którego znałem osobiście.
Ostatnio tworzę genealogię Rodziny i natknąłem się na życiorys dziadka, który wprowadził nowe zdarzenia o których nie miałem pojęcia.
Informacje są na tyle interesujące, że aż potrzebowałbym je gdzieś zweryfikować tylko nie wiem ani jak i gdzie.
Pierwsza wiadomość to data urodzenia 13.11.1893 i miejsce urodzin Chicago.
Mam nikłe informacje o jego rodzicach ale o wyjeździe do USA brak.
Rodzice Eugeniusza byli aktorami:
Ojciec Henryk Morozowicz był dwukrotnie żonaty I ślub z Idalią z domu Zielińską w 1889r z tego małżeństwa urodziło się dwóch bliźniaków Edmund i Zbigniew, oraz prawdopodobnie Eugeniusz brak potwierdzenia w aktach.
Drugą żoną po śmierci Idalii w 1898r roku była Natalia z domu Truskowska też aktorka. Urodziła Henrykowi synów Tadeusza, Stefana i Władysława oraz córkę Helenę.
Uczęszczał do 3 Państwowego Gimnazjum w Warszawie to spróbuję gdzieś potwierdzić...
Studiował na wydziale prawa w Trinity College Cambridge.
Niestety moja znajomość angielskiego nie jest na tyle wystarczająca aby to zweryfikować u źródła, może był by ktoś taki kto pomógł by napisać list do Anglii.
Kolejna informacja dotyczy uczestnictwa w I wojnie światowej, ale bez szczegółów.
Uczestnictwo w wojnie 1920 roku skutkowała w uczestnictwie w bitwie bod Baranowiczami przy próbie zdobycia sowieckiego pociągu pancernego. Tu Eugeniusz był ranny w lewą nogę, czego skutkiem była jej amputacja.
Po wojnie pracował jako prawnik i dziennikarz w Czersku pomorskim koło Chojnic.
W czasie okupacji mieszka w Warszawie, gdzie w konspiracji wraz z Władysławem Olszowskim bierze udział w szkoleniu wojskowym młodzieży.
Najlepiej udokumentowany jest okres Powstania Warszawskiego, gdzie rotmistrz Eugeniusz Morozowicz jest zastępcą dowódcy batalionu Sokół broniącego barykady w rejonie Aleje Jerozolimskie Bracka. Barykada nie została zdobyta przez Niemców do końca powstania.
Po powstaniu trafia do niewoli jest Oflagu II C Woldenberg nr. Jeniecki 101478.
po wyzwoleniu obozu wraca do Warszawy gdzie podejmował odpowiedzialne prace na różnych stanowiskach. Był Delegatem Ministerstwa Odbudowy na terenie Pomorza Zachodniego do marca 1946 r. Znajdziemy go w tym czasie min w Szczecinie. Do początku 1950 r. pełnił funkcję naczelnika Samodzielnego Wydziału Administracji Morskiej w Ministerstwie Żeglugi.
Po roku 1950 represjonowany za udział w konspiracji usuwa się z życia politycznego i pracuje jako prawnik.
Zmarł w Warszawie 18 września 1974 r pochowany w mogile powstańczej batalionu Sokół na wojskowych Powązkach.
Poradźcie jak, lub gdzie można zweryfikować te informacje.
Większość z nich zaczerpnąłem z z książki "Batalion ‘Sokół’ w Powstaniu Warszawskim (Śródmieście Południe)" - Jan Lissowski, Jerzy Szanser, Marek Werner - Oficyna Łośgraf.