Jaczewski Franciszek (1832-po 1890)

Franciszek Jaczewski urodził się 9 maja 1832 r. we wsi Górki-Grubaki, parafii Korytnica Węgrowska 8. Kształcił się w gimnazjum w Siedlcach od r. 1845, w seminarium duchownym w Janowie od 3.9.1850 do 1852, po dwuletnim pobycie wysłany do Akademii Duchownej w Warszawie (1851—1856) gdzie uzyskał stopień kandydata św. teologii. W r. 1855 został wyświęcony na kapłana, pełnił różne funkcje duchowne: był wikariuszem w Sokołowie, w r. 1857 został profesorem w seminarium w Janowie, po roku wiceregensem, od r. 1861 regensem, od r. 1861 advocatus partium litigantium, asesorem w konsystorzu podlaskim. Po zniesieniu Diecezji Podlaskiej i złączeniu z lubelską pełnił obowiązki regensa seminarium, sędziego surogata konsystorza, egzaminatora prosynodalnego w Lublinie. W r. 1868 mianowany proboszczem w Stoczku Łukowskim, objął ten urząd w r. 1870. Biskup Wronowski powołał go znów na sędziego surogata. W r. 1885 został kanonikiem kapitulnym katedralnym, a po śmierci Wronowskiego administratorem diecezji w r. 1885, dnia 30.12.1889 r. prekonizowany na biskupa lubelskiego, a w maju 1890 r. konsekrowany w Petersburgu. Rządzi diecezją lubelską i jest administratorem Diecezji Podlaskiej. Dzielnie bronił praw Kościoła wobec wrogich zakusów zaborców. W miejscu swego urodzenia wystawił dużą, murowaną szkołę

Bibliografia

Aleksandrowicz P. ks., Diecezja siedlecka...