Portal w rozbudowie, prosimy o wsparcie.
Uratujmy wspólnie polską tożsamość i pamięć o naszych przodkach.
Pruszckowski Józef (1837-1925)
9.03.2009 11:35
Ks. Józef Pruszkowski urodził się w Białej Podlaskiej dnia 30 I 1837 r., tu zdobył wykształcenie średnie w łatach 1847 —1852, ukończył seminarium duchowne w Janowie (1854—1857), Akademię Duchowną w Warszawie (1857—1861), uzyskując stopień kandydata Św. teologii. Święcenia otrzymał w r. 1860. Został sekretarzem biskupa Szymańskiego. W latach 1862—1867 był profesorem seminarium janowskiego. W latach 1868—1881 w czasie największego prześladowania unitów — proboszczem i dziekanem janowskim. Stąd przed władze rządowe wydalony, przebywał przez pewien czas w Warszawie w Zakładzie Paralityków. Następnie był proboszczem przez blisko 10 lat w Bobrownikach. Od 1891 r., również przez 10 lat, proboszczem w Wąwolnicy, później proboszczem w Garbowie. W r. 1905 zosta! kanonikiem katedralnym lubelskim. Od r. 1907 proboszczem parafii Nawrócenia św. Pawła w Lublinie. Od tegoż roku do 1919 wykładał prawo kanoniczne w seminarium lubelskim. Mianowany został członkiem Polskiej Akademii Umiejętności za publikacje naukowe treści historycznej, profesorem honorowym KUL-u i profesorem honorowym Seminarium Duchownego w Janowie.
Ze łzami szczęścia w oczach witał otwarcie Seminarium Duchownego w Janowie, jak przedtem ze łzami bólu patrzył na zamknięcie Seminarium dawnego. Został obdarzony godnością prałata katedry lubelskiej. Zmarł 29 stycznia 1925 r. w Lublinie.
W Krakowie w roku 1905, na podstawie autentycznych i wiarogodnych źródeł, ukrywając się przed zaborcą pod inicjałami P. J. K. Podlasiak, napisał bezcenne, 2-tomowe dzieło: „Martyrologium czyli Męczeństwo Unii na Podlasiu". Zawarł w tej książce męczeńską historię prześladowania unii na Podlasiu. Lecz jak sam zaznacza, wymienił zaledwie część wywiezionych do Rosji osób, jak również zaledwie dziesiątą część wszystkich ucisków męczeńskich, jakie lud podlaski wycierpiał. Autor pisze53: „My sami z umysłu opuściliśmy wiele, gdyż często truchlała myśl nasza, drętwiała ręka do wzięcia pióra lub uczucie wstydu nie dozwalało nam przestąpić granicy, zakreślonej w poważnej publikacji, gdyśmy słuchali opowiadań unitów lub czytali ich notatki o bydlęcym znęcaniu się Kozaków nad kobietami unickimi". Ta książka powinna być św. Ewangelią ze czcią czytywaną na Podlasiu.
Ks. Pruszkowski podtrzymywał ducha wśród prześladowanych unitów, był mężem opatrznościowym danym na krwawe dni, by krzepić ducha, by wskazywać na lepsze jutro
Jest autorem monografii „Janowa Biskupiego, Leśnej Cudownej i Kodnia Sapiehów", jak sam pisze „tych trzech cudownych fortów katolicyzmu na ziemi Podlaskiej. Przy nich to unici i wszyscy wierni z całej prowincji Podlasia, Chełmszczyzny, łukowskiej ziemi, z Powiśla, z pobliskiego i dalszego Zabuża, odnawiali się w duchu i katolickim życiu
Ze łzami szczęścia w oczach witał otwarcie Seminarium Duchownego w Janowie, jak przedtem ze łzami bólu patrzył na zamknięcie Seminarium dawnego. Został obdarzony godnością prałata katedry lubelskiej. Zmarł 29 stycznia 1925 r. w Lublinie.
W Krakowie w roku 1905, na podstawie autentycznych i wiarogodnych źródeł, ukrywając się przed zaborcą pod inicjałami P. J. K. Podlasiak, napisał bezcenne, 2-tomowe dzieło: „Martyrologium czyli Męczeństwo Unii na Podlasiu". Zawarł w tej książce męczeńską historię prześladowania unii na Podlasiu. Lecz jak sam zaznacza, wymienił zaledwie część wywiezionych do Rosji osób, jak również zaledwie dziesiątą część wszystkich ucisków męczeńskich, jakie lud podlaski wycierpiał. Autor pisze53: „My sami z umysłu opuściliśmy wiele, gdyż często truchlała myśl nasza, drętwiała ręka do wzięcia pióra lub uczucie wstydu nie dozwalało nam przestąpić granicy, zakreślonej w poważnej publikacji, gdyśmy słuchali opowiadań unitów lub czytali ich notatki o bydlęcym znęcaniu się Kozaków nad kobietami unickimi". Ta książka powinna być św. Ewangelią ze czcią czytywaną na Podlasiu.
Ks. Pruszkowski podtrzymywał ducha wśród prześladowanych unitów, był mężem opatrznościowym danym na krwawe dni, by krzepić ducha, by wskazywać na lepsze jutro
Jest autorem monografii „Janowa Biskupiego, Leśnej Cudownej i Kodnia Sapiehów", jak sam pisze „tych trzech cudownych fortów katolicyzmu na ziemi Podlaskiej. Przy nich to unici i wszyscy wierni z całej prowincji Podlasia, Chełmszczyzny, łukowskiej ziemi, z Powiśla, z pobliskiego i dalszego Zabuża, odnawiali się w duchu i katolickim życiu
Bibliografia
Aleksandrowicz P. ks., Diecezja siedlecka...