Rok 1953, to rok sukcesów krakowskich szermierzy. W marcu w Paryżu W. Zabłocki zdobywa tytuł mistrza świata juniorów w szabli, a w mistrzostwach świata w Brukseli wraz z kolegą klubowym L. Suskim zdobywają w zawodach drużynowych w szabli dla biało-czerwonych barw brązowy medal. Wynik ten ci sami zawodnicy poprawiają rok później (1954), zdobywając w Luxemburgu II miejsce. A w Akademickich Mistrzostwach Świata rozgrywanych w Budapeszcie drużyna szablowa pod wodzą Zabłockiego zajmuje I miejsce, a sam Zabłocki w turnieju indywidualnym plasuje się na IV miejscu.
Historia Zwierzynieckiego cz.VI (lata 1948-1957)
Złotymi zgłoskami w kronikach klubowych zapisała się sekcja szermiercza. Powstała o¬na w wyniku reorganizacji Wojskowo-cywilnego Klubu Sportowego Wawel. Pierwszym kierownikiem sekcji był J. Nikiel, po nim już nieżyjący, a znany między innymi z „Tygodnika Salwatorskiego” śp. inż. Czesław Marchewczyk - hokeista, trzykrotny olimpijczyk. Trenerami w sekcji byli Stanisław Sołtan i Tadeusz Friedrich. Stanisław Sołtan pełnił także funkcję kapitana sportowego. Po panu Czesławie kolejnymi kierownikami sekcji byli Marian Danz i inż. Kazimierz Rajca. Zawodnicy trenowali w załatwionej przez pana Czesława sali, która znajduje się w piwnicach budynku Towarzystwa Gimnastycznego "Sokół" przy ulicy Piłsudskiego (obecnie znajduje się tam restauracja).
Na pierwsze sukcesy nie trzeba było długo czekać, bo już w 1948 na Szermierczych Mistrzostwach Polski rozgrywanych we Wrocławiu Stanisław Sołtan we florecie zdobywa złoty medal.
W roku 1949 zawodnikiem sekcji zostaje bardzo dobry technik Z. Czajkowski, który po powrocie z Anglii osiedla się w Krakowie.
W roku tym szermierze Zwierzynieckiego kontynuują swą bardzo dobrą passę. Zdobywają drużynowe Mistrzostwo Polski we florecie, szabliści zdobywają brąz. Indywidualnie Tomasz Mroczek w szpadzie zdobywa złoty medal, a Zbigniew Przeździecki w szabli - srebro. Międzynarodowym mistrzem Śląska w szpadzie zostaje J. Zawadzki, a B. Czyżowski zajmuje III miejsce. W turnieju o nagrodę Targów Poznańskich II miejsca zajmują: J. Skirlińska we florecie kobiet i Zb. Przeździecki we florecie mężczyzn.
W tym samym roku objawia się wielki talent Wojciecha Zabłockiego, który w Akademickich Mistrzostwach Świata w Budapeszcie wraz z innymi klubowymi kolegami L. Suskim i St. Sołtanem w drużynowym turnieju w szabli zdobywają brązowy medal.
Kolejny rok - 1950 również upływa pod znakiem sukcesów szermierzy Zwierzynieckiego. Z Czajkowski wygrywa szablowy turniej w Karpaczu. Zawodnicy z pod znaku "Lajkonika" rozdzielają tytuły w Ogólnopolskich Mistrzostwa Krakowa, oraz zgarniają większość nagród turnieju Zakopanym.
W mistrzostwach Polski rozgrywanych we Wrocławiu we florecie panów I miejsce zajmuje Czajkowski, na III miejscu plasuje się Przeździecki. Zawadzki zajmuje II miejsce w szpadzie, Sołtanowa plasuje się na II miejscu we florecie kobiet. IV miejsce w szabli zajmuje Zabłocki. W drużynowych mistrzostwach Polski rozgrywanych w Gliwicach zawodnicy Zwierzynickiego zdobywają tytuł mistrzowski we florecie, a w szpadzie zajmują III miejsce.
Bardzo dobrze spisuje spisują się szabliści Zwierzynieckiego na Mistrzostwach Polski w Łodzi, gdzie Zabłocki zajmuje I miejsce, a na III miejscu plasuje się Suski.
W Lidze Szablowej Zwierzyniecki (występujący pod nazwą Budowlani) zajmuje III miejsce, plasując się za Legią Warszawa (CWKS) i Stalą Katowice.
W 1952 powstaje Narodowa Kadra Szermierzy, jej trzon stanowią zawodnicy Zwierzynieckiego, którzy plasują się na czołowych pozycjach w różnych krajowych i międzynarodowych turniejach.
Rok 1953, to rok sukcesów krakowskich szermierzy. W marcu w Paryżu W. Zabłocki zdobywa tytuł mistrza świata juniorów w szabli, a w mistrzostwach świata w Brukseli wraz z kolegą klubowym L. Suskim zdobywają w zawodach drużynowych w szabli dla biało-czerwonych barw brązowy medal. Wynik ten ci sami zawodnicy poprawiają rok później (1954), zdobywając w Luxemburgu II miejsce. A w Akademickich Mistrzostwach Świata rozgrywanych w Budapeszcie drużyna szablowa pod wodzą Zabłockiego zajmuje I miejsce, a sam Zabłocki w turnieju indywidualnym plasuje się na IV miejscu.
W roku 1956 na Igrzyskach Olimpijskich Wojciech Zabłocki zdobywa wraz z kolegami srebny medal w turnieju drużynowym w szabli. Sam indywidualnie zajmuje V miejsce.
Bogata jest lista sukcesów odnoszonych przez Szermierzy i mam tu na myśli nie tylko sukcesy pana Zabłockiego. W tym okresie do ścisłej, krajowej i światowej czołówki w różnych kategoriach wiekowych i broniach należeli: M. Sołtanowa, L. Suski, J. Twardokens, M. Walczewski. W wyniku reformy sektora budowlanego dokonanej w 1957, sekcja szermiercza przekształca się w Krakowski Klub Szermierzy. Klub ten istnieje do dnia dzisiejszego dnia. Mieści się przy ulicy Kościuszki. Chlubnie kontynuje dzieło rozpoczęte przez panów Sołtana, Fridricha i Marchewczyka w 1948, dostarczając do reprezentacji Polski różnych kategorii wiekowych wielu zawodników.
Jarosław Dzidek