Portal w rozbudowie, prosimy o wsparcie.
Uratujmy wspólnie polską tożsamość i pamięć o naszych przodkach.
Siemieński Lucjan
1.04.2009 01:45
Siemieński Lucjan (1807-1877)
literat, działacz niepodległościowy
Urodził się 13.08.1807 r. w Kamiennej Górze k/ Rawy Ruskiej w Galicji. W 1827 r. ukończył Szkołę Wojewódzką w Lublinie. Studiował w Odessie języki orientalne. Brał udział w Powstaniu Listopadowym. Ranny, dostał się do niewoli, ale jako obywatela austriackiego, odstawiono go do Galicji. W latach 1835-37 był dwukrotnie więziony. W 1838 r. zbiegł do Francji, gdzie został członkiem Towarzystwa Demokratycznego Polskiego. W 1843 r., po krótkim pobycie w Wielkopolsce, zmuszony był do wyjazdu do Brukseli. W 1848 r. powrócił do Galicji i osiadł ostatecznie w Krakowie. Wszędzie działał w organizacjach niepodległościowych. Prace konspiracyjne łączył z ożywioną działalnością literacką. Pierwsze próby poetyckie pochodzą z okresu szkolnego. Był nowelistą, tłumaczem i krytykiem literackim. Był zdecydowanym słowianofilem, przelotnie związanym z Towiańszczyzną. Tłumaczył i parafrazował ludowe utwory ukraińskie, które wraz z jego oryginalnymi wierszami, znalazły się w zbiorze "Dumki". We Francji w 1841 r. ogłosił poemat profetyczno-polityczny "Trzy wierzby". Współpracował z poznańskim "Tygodnikiem Literackim". We Lwowie wydawał almanach "Ziewonia". W Krakowie był członkiem redakcji "Czasu". Był autorem popularnej historii Polski, dla celów oświatowych i dla ludu "Wieczory pod lipą" (1845), zbiorów wierszy m. in. "Mimoza" (1858), utworów prozatorskich np. "Wieczornice" (1854). Był autorem swego programowego dzieła "Kilka rysów z literatury i społeczeństwa od roku 1848-58" (1858). Ukazały się też jego: "Portrety Literackie" (1865-75), "Dzieła" (1881), "Ogrody i poeci", "Podania i legendy polskie, ruskie i litewskie".
W roku 1849/50 był wykładowcą literatury powszechnej na UJ, a w roku 1873 członkiem-założycielem Akademii Umiejętności.
Zmarł 27.11.1877 r. w Krakowie.
http://wybitni.staszic.eu.org/?id=240
search.php?st=0&sk=t&sd=d&keywords=%2BSiemie%C5%84ski++%2BLucjan++&start=20
literat, działacz niepodległościowy
Urodził się 13.08.1807 r. w Kamiennej Górze k/ Rawy Ruskiej w Galicji. W 1827 r. ukończył Szkołę Wojewódzką w Lublinie. Studiował w Odessie języki orientalne. Brał udział w Powstaniu Listopadowym. Ranny, dostał się do niewoli, ale jako obywatela austriackiego, odstawiono go do Galicji. W latach 1835-37 był dwukrotnie więziony. W 1838 r. zbiegł do Francji, gdzie został członkiem Towarzystwa Demokratycznego Polskiego. W 1843 r., po krótkim pobycie w Wielkopolsce, zmuszony był do wyjazdu do Brukseli. W 1848 r. powrócił do Galicji i osiadł ostatecznie w Krakowie. Wszędzie działał w organizacjach niepodległościowych. Prace konspiracyjne łączył z ożywioną działalnością literacką. Pierwsze próby poetyckie pochodzą z okresu szkolnego. Był nowelistą, tłumaczem i krytykiem literackim. Był zdecydowanym słowianofilem, przelotnie związanym z Towiańszczyzną. Tłumaczył i parafrazował ludowe utwory ukraińskie, które wraz z jego oryginalnymi wierszami, znalazły się w zbiorze "Dumki". We Francji w 1841 r. ogłosił poemat profetyczno-polityczny "Trzy wierzby". Współpracował z poznańskim "Tygodnikiem Literackim". We Lwowie wydawał almanach "Ziewonia". W Krakowie był członkiem redakcji "Czasu". Był autorem popularnej historii Polski, dla celów oświatowych i dla ludu "Wieczory pod lipą" (1845), zbiorów wierszy m. in. "Mimoza" (1858), utworów prozatorskich np. "Wieczornice" (1854). Był autorem swego programowego dzieła "Kilka rysów z literatury i społeczeństwa od roku 1848-58" (1858). Ukazały się też jego: "Portrety Literackie" (1865-75), "Dzieła" (1881), "Ogrody i poeci", "Podania i legendy polskie, ruskie i litewskie".
W roku 1849/50 był wykładowcą literatury powszechnej na UJ, a w roku 1873 członkiem-założycielem Akademii Umiejętności.
Zmarł 27.11.1877 r. w Krakowie.
http://wybitni.staszic.eu.org/?id=240
search.php?st=0&sk=t&sd=d&keywords=%2BSiemie%C5%84ski++%2BLucjan++&start=20