Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.

Modryniec, pow. hrubieszowski

6.02.2016 22:41
Modryniec - dawniej Modryń Mały, wś, pow. hrubieszowski, gm. Mircze, par. r. ł. Hrubieszów, r. g. Modrzyń, odl. od Chełma 60 w., od Hrubieszowa 14 w., od Bugu 10 w. Hypotecznie rozdzielony na dwie połowy, stanowi dwie odrębne własności:
1) M. lit. A miał w r. 1864 osad włość. 35, dziś 41, należy do nich 268 mr. ziemi, dwors. zaś przestrzeni jest w ogrodach i polach or. 607 mr., w łąkach 97 m., w lasach 226 mr. W 1827 r, było tu 71 dm. i 405 mk. Budynków gospodarskich mur. 7, drewn. 7, oprócz tego dwór mur., oficyny drewn. i 8 domy dla służby, młyn, wiatrak i cegielnia.
2) M. lit. B miał w r. 1864 osad włość. 36, dziś jest 43, zajmują one przestrzeń 322 mr., dwors. ogrody i pola 420 mr., łąki 109 mr. i lasów 340 mr.; bud. gospodar. mur. 3, drewn. 7, dwór i oficyny mur., domów dla służby 5.
Ziemia w całym M. jest czarnoziemem z przepuszczalnem podłożem, położenie faliste z naturalnemi spadkami, w ogóle niskie, wśród pól rozsiane jeziorka, które rowami osuszone, stały się wybornemi łąkami. M. jest bardzo starą osadą, w miejscu dzisiejszego folwarku M. lit. B. był kiedyś obronny zameczek, którego ślady pozostały w resztkach wałów i kanałów; w XVII w. był własnością rodziny Modryńskieh. W XVIII w. stanowi kolokacyą 17 właścicieli, nareszcie w połowie tego wieku Olszewski skupuje części i tworzy jeden folwark, a od córki jego w r. 1797 kupili M. bracia Milowicze i pomiędzy siebie rozdzielili, tworząc dwa folwarki. W początkach bież. wieku w M. były 2 młyny wodne, z dochodem zł. 100, które wszystkie łąki zalewały i tworzyły bagna i błota; wówczas całej ziemi ornej było tylko 120 mr. Z tego czasu przechował się na gruncie kontrakt dzierżawny arendy, którym właściciel zobowiązuje arendarza do utrzymywania przy karczmie dwóch par wołów do wyciągania podróżnych z błota. Po spuszczeniu stawów, łąki stały się wybornemi a drogi się poprawiły. Niegdyś na gruntach M. istniała wś nazywana Żabokruki, która następnie uległa zniszczeniu. W dokumentach z XVI w. już o niej nie ma wzmianki, choć do dziś lud miejsce gdzie wieś ta stała, nazywa Żabokrukami.
[SGKP]