Władysław Starewicz (1882-1965 Francja), wybitny polski filmowiec, twórca i pionier filmów animowanych, twórca pierwszego w historii filmu lalkowego. Jego ojcem był Aleksander Starewicz mieszkający w Sumiliszkach niedaleko Kiejdan, a matką Antonina Legęcka z Kowna. Oboje rodzice pochodzili z polskiej szlachty. Ojciec po Powstaniu Styczniowym 1863, w którym brał udział na terenie Królestwa Polskiego, ukrywał się na Litwie. Władysław w czerwcu 1910 w Kownie, w swojej małej, domowej pracowni, dokonał oryginalnego eksperymentu. Sfilmował walkę unikatowych samców jelonkowatych/jelonków o siedzącą samicę na tle stylizowanej dekoracji, dzieląc ruch na poszczególne fazy i wykonując zdjęcia klatka po klatce. Po obejrzeniu na ekranie wywołanych zdjęć, miał zawołać: „Ruszają się, ruszają jak żywe! Co za fantastyczne tworzywo, zdolne kreować cuda!” Tak rozpoczęła się jego kariera filmowa, najpierw w Moskwie, a następnie w Paryżu. W 1939 roku podpisał kontrakt na realizację w Polsce, w której miał zamiar się osiedlić na stałe (wybuch wojny to uniemożliwił), filmu pt. „Pani Twardowska”, na podstawie poematu A. Mickiewicza”. http://www.kworum.com.pl/