Zbulitów Wielki, wś, i Z. Mały, wś i os. nad rzką Piwonią, pow. radzyński, gm. Lisia Wólka, par. Radzyń, Z, Wielki ma 32 dm., 324 mL, 675 mr.;Z. Mały 15 dm,. 119 mk., 317 mr. i os. 1 dm., 2 mk,, 1 mr. W 1827 r. Z. Wielki miał 32 dm., 252 mk.; Z. Mały 13 dm., 88 mk., należał do par. Bezwola. Rzeczka przerzynająca obszar Z. stanowiła dawniej granicę między wojew. lubelskiem a brzeskiem. Włościanie w jednej i drugiej części wsi do dziś dnia mają nieco odmienne ubiory. Czapki rogatywki noszą po stronie, która należała do dawnego wojew. lubelskiego; w drugiej części zaś okrągłe, Od strony wojew. brzeskiego po prawej stronie gościńca zdała, pod lasem, znajduje się kamień, którego tylko część powierzchni równo z ziemią dopatrzeć można; na nim widać pojedyncze litery skróconego napisu cerkiewno-sło-wiańskiego. Sposób umieszczenia i położenia kamienia, jak niemniej dość wyraźne litery pozwalają uważać ten zabytek za znak graniczny, położony niegdyś przez komisarzy rozgraniczających. Według reg. pob, pow. łukowskiego z r, 1552 Zbulitów, wieś szlachecka, wraz z Braniczą miała osad, 33, W r, 1580 we wsi Zbulitów (Zbilutów) p, Jasewski Marcin, sługa jegomości pana starościn, od 6 włók fi, 6, od półwłoczka pustego gr. 5, od zagrody z rolą gr. 6, od komornicy bez bydła gr. 2. Summa i fi. 6 gr. 13 (Pawiń,, Małop., 393, 423). [SGKP]