Zakrzów, pow. wadowicki

Zakrzów, wś, pow. wadowicki, w okolicy podgórskiej i lesistej, u źródeł pot, Strzyźówki, praw. dopł. Skawy. Grunta wsi przecina tor kolei na linii Sucha-Skawina, między stacyami Stronie (7 kim. od Kalwaryi na płd.) i Stryszów (14 kim. na płn. od Suchej). Par. rzym.-kat. w Stryszowie. Wś ma 138 dm. i 797 mk. (373 męź., 424 kob.) rzym.-kat. Pos. tabularna (arcyksiąźęcego klucza dóbr izdebnickich) ma 836 mr. obszaru, w tern 403 mr. lasu szpilkowego; pos. mn. 817 mr. ról, łąk, pastw. i lasu. Za Długosza wś królewska, należała do grodu w Barwałdzie; łany kmiece dawały dziesięcinę scholastykowi krakowskiemu. We wsi był kościół par. p. w. św. Anny, uposażony rolą i łukami (Długosz, L. B., I, 88 i II, 292). W r.1581 (Pawiń., Małopol, 100) posiadał ją Krzysztof Komorowski, który w tych stronach założył wielką, fortunę, złożoną, z państw: żywieckiego i łagodowickiego. Było we wsi wtedy 8 półłanków kmiecych i 3 kom. bez bydła. Później był Z. znowu królewszczyzną. Parafia widocznie już w XVI w. wcielono do Stryszowa. Wś graniczy na płn. ze Stroniem, na zach. ze Stryszowem, na płd. oddziela ja góra Chełm (604 rat.) od Harcówki, na wsch. ma Skawinkę.
[SGKP]