– położone na północy Litwy na Żmudzi w okr. telszańskim w rej. żmudzkim. Do XVI wieku miejscowe dobra należały do rodu Gasztołdów. W latach 1773-1775 miał je biskup wileński Massalski. Potem należały do Potockich. W 1806 kupił je Płaton Zubow. Od niego kupił dobra w 1873 Michał Ogiński z Retowa – w ich władaniu były do roku 1921 po czym nastąpiła parcelacja majątku przejętego przez państwo litewskie. Kolej żelazna łacząca Kłajpedę – Siauliai spowodowała wzmożone osadnictwo