Józef Topolnicki. Syn Dionizego Bonawentury i Marii Zawadzkiej (Zadoreckiej?), ur. 19.3.1835 Dobrostany, zm. 10.8.1908 Jarosławiec. Uczył się w seminarium łacińskim we Lwowie lecz jego naukę przerwała choroba. Dokończył je dopiero prawd. w 1854. W 1857 ukończył Uniwersytet Lwowski, po czym pracował jako strażnik i komisarz domen lasowych w Dyrekcji Skarbu Państwa.
Na wieść o powstaniu poprosił o urlop i wstąpił do oddziału konnego w partii Horodyńskiego w stopniu oficera. Walczył pod Radziwiłłowem gdzie został ranny w nogę w czasie walk na ulicach tego miasteczka. Odstąpił swą broń, pałasz kawaleryjski i 1 pistolet koledze ratując mu życie. Sam został tylko z pistoletem. 1 lipca przeszedł granicę. i zgłosił się w swym urzędzie do służby. Ponownie jednak wyrusza za kordon i 21.2.1864 walczył w bitwie opatowskiej. Po rozbiciu błąka się długo po lasach szukając oddziału.[6] Rodzeństwo: Jan, Julian, Paulina i Maria również uczestniczyło w organizowaniu Powstania.
Po powrocie pełnił urząd inspektora i nadinspektora podatkowego. Ok. 1870 ożeniony z Hanną Bielską h. Jelita, (ojciec: Wojciech, matka: Wiktoria Rosacińska (Rożańska)); właścicielka dóbr Ostra MogiłaOstra Mogiła - dwór i Iwanówka w pow. skałkowskim w Galicji. Miał 6 dzieci: Józefa Wojciecha, Cecylię, Marię, Jadwigę, Stanisława i Władysławę Annę. Poch. Tarnopol cm Mikuliniecki 3-9-6,
Broń powstańcza w raz ze zdjęciem rodzina przekazała do Muzeum Towarzystwa Szkoły Ludowej w Tarnopolu[6], a stamtąd prawd. trafiła do muzeum w Jarosławiu (możliwe jest także to, że eksponaty dalej znajdują się w Tarnopolu, gdyż wg innych danych pistolet znajdował się po I Wojnie Światowej w Muzeum Podolskim w Tarnopolu. Muzeum to nie zostało zniszczone, lecz przejęte w czasach Związku Radzieckiego i na jego bazie powstało Muzeum Sztuki - ob. ul. Kruszelnicka 1[7])
Bibliografia
[1] Chojnacka M., Topolniccy (praca doktorska na Un.Gdańskim [2] ŚBC [3] KEK [4] Kotarski St., Opatów w latach 1861-1864 [5] Chołodecki J., Dąb-Dąbczańscy i Jan Żalplachata-Zapałowicz, Przyczynki do dziejów Powstania Styczniowego, Lwów, ok. 1911 [6] Medyński Aleksander, W półwiekową rocznicę : powstańcom i organizatorom Tarnopolszczyzny w hołdzie, Tarnopol 1913 [7] Chwalewik Edward, Zbiory polskie : kartoteka uzupełnień. Cz. 2