Łazowski Krzywda Edward – szlachcic z Nowogródzkiego, absolwent jednego z uniwersytetów rosyjskich, potem lekarz w Słucku. W 1863 r. w od- dziale powstanczym. Poczatkowo na zesłaniu w Usolu; zawód lekarza upra- wiał potajemnie. Latem 1866 przeniesiono go na osiedlenie w gminie idin- skiej bałaganskiego okregu; w lipcu przybyła do niego z˙ona z malenkim dzieckiem, która wczesniej chorowała i przebywała w Czeremchowie. W 1867 r. prosił o stanowisko felczera w Irkucku. Od 1868 lekarz w prywat- nych kopalniach złota w okregu Olekma. W miejscowosci Macza prowadził „swietnie zorganizowany szpital na 170 łózek”. Zgode˛ oficjalna˛ na praktyke˛ uzyskał w kon´cu 1869 r. Po uwolnieniu zamieszkał w gub. smolenskiej, gdzie zmarł 1888 r. (GAIO, z. 24, inw. 3, t. 11a (k. 1759), k. 19 n., 284; tamz˙e, t. 159 (k. 45), k. 30 n., 35; tamz˙e, t. 47 (k. 41), k. 208; S z a r e j k o, Słownik, t. I, s. 340; S´ l i w o w s k a, Syberia; S k o k, Polacy nad Baj- kałem). Eugeniusz Niebielski Polscy Lekarze Zesłańcy 1863 r na Syberii