Piekarski Józef (2)

Piekarski Józef – ur. 1837, szlachcic; absolwent uniwersytetu w Moskwie,lekarz w pow. min´ skim. W 1863 r. zwiazany z organizacja˛ narodowa˛, walczył też˙ w oddziale; skazany na 12 lat katorgi. Do Irkucka przybył 17 kwietnia 1865. Przebywał na katordze nerczynskiej, nastepnie od wiosny 1866 w Usolu. Od 9 pazdziernika 1867 do 1 kwietnia 1870 jako felczer kierował lazaretem w Ust'Kutskiej warzelni soli nad Lena˛; w paz´dzierniku 1868 skierowany (czasowo?) do leczenia ludnos´ci wiejskiej w okre˛gu kiren skim (według innych danych: wyjechał dobrowolnie do Kiren ska, gdzie był „lekarzem sanitarnym”). W 1869 r. otrzymał zgode˛ na praktyke˛ prywatna˛. W 1871 r. starał sie o prace˛ w Irkucku, otrzymywał też niezwykle pochlebne opinie o swojej wczesniejszej pracy w Ust'Kutsku. Od 1 grudnia 1871 ordynator szpitala Kuzniecowskiego w Irkucku; takze i tu wysoko oceniany przez w ladze. 6 czerwca 1876 r. prosił o prawo powrotu do kraju, motywuja˛c to podeszłym wiekiem i niemoznoscia˛ podołania obowiazkom rodzinnym; miał 3 córki i małoletniego syna. Zgody nie otrzymał. W styczniu 1878 uwolniony przez cara od nadzoru, z prawem do panstwowej słuzby w Syberii. 26 stycznia 1879 MSW odesłało mu dyplom Moskiewskiego Uniwersytetu i swiadectwo na lekarza powiatowego; cierpiał juz˙ wtedy na „rozstrój umysłowy”
i w kwietniu tr. prosił o 6-miesieczny urlop do rodziny w Min sku. 7 sierpnia 1879 r. wyjechał z Irkucka do Min ska. 19 maja 1880 r. uzyskał zgode˛ carska˛na stałe zamieszkanie w Min sku, skad żona przewiozła go do Warszawy i umieściła w szpitalu Jana Bożego. Zmarł w Warszawie 13 listopada 1881 r.,pochowany na Powązkach.
(GAIO, z. 24, inw. 3, t. 132 (k. 2232), passim; tamże, t. 11a (k. 1759), k. 275, 322-323;
S l i w o w s k a, Syberia; S z a r e j k o, Słownik, t. V, s. 346).
„Eugeniusz Niebieski Polscy Lekarze
Zesłańcy 1863 r na Syberii”