Zabłocki Lucjan – ur. ok. 1843, z Warszawy, felczer. W czasie powstania członek organizacji; pomocnik kieruja˛cego składami broni; konfirmacja˛ na- miestnika z 17 pazdziernika 1864 pozbawiony praw i skazany na 10 (9) lat katorgi. 8 czerwca 1865 r. przebywał w Irkucku, odprawiony do Kirenska, przybył tam 25 tm. W 1874 r. nie skorzystał z prawa do wyjazdu do Rosji europejskiej; w 1879 r. mieszkał w gminie telminskiej gub. irkuckiej, pózniej zatrudnił sie˛ w olekminskich kopalniach złota. W 1880 r. nadal pod kontrola˛ policyjna˛. W sierpniu 1881 r. przybył do Warszawy na 4-miesieczny urlop, na prosbe˛ matki przedłuzany; 12 kwietnia 1882 otrzymał carska˛ zgode˛ na stały pobyt w kraju (GAIO, z. 24, inw. 3, t. 33a (k. 1763), nr 1310; Zesłancy powstania, 58; Kartoteka zesłanców XIX w., IH PAN w Warszawie).
Eugeniusz Niebelski Polscy lekarze –Zeslańcy 1863 r. na Syberii