Śliwice - cmentarz

Śliwice - cmentarz - Śliwice - cmentarz

Parafia pw. św. Katarzyny Aleksandryjskiej była erygowana w XIII wieku i dysponowała niedużym przykościelnym cmentarzem zlikwidowanym w 1896 roku. Cmentarz w obecnej lokalizacji, wzmiankowany w 1746 roku, być może został urządzony już w XVII wieku, jednak okoliczności jego założenia nie zostały rozpoznane. 31 grudnia 1866 roku władze diecezji pelplińskiej wydały dekret zobowiązujący parafie do tworzenia cmentarzy z dala od miejsc zamieszkałych. Najstarszy zachowany nagrobek księdza Juliusza Ruchniewicza (zm. 31.10.1867 roku) prawdopodobnie był reakcją na owo zarządzenie kościelnych zwierzchników. Przypuszczalnie organizatorem nowego cmentarza był proboszcz Marcin Kiljahn (zm. 06.04.1885 roku), którego nagrobek jest drugim chronologicznie zachowanym na obecnym cmentarzu. Według źródeł kartograficznych cmentarz istniał już w 1874 roku. Cmentarz, którego powierzchnia wzrosła do 3,2 ha został poświęcony w 1908 roku w dniu Świętej Trójcy. Wcześniej na cmentarzu wystawiona została Grupa Ukrzyżowania z ceramicznymi figurami sprowadzonymi w 1900 roku z Bawarii. Szczególna wartość tkwi w unikatowym zespole nagrobków zrealizowanych w niespotykanej technice określonej przez monografistę typem śliwickim. Te charakterystyczne dzieła ludowej sztuki sepulkralnej, przywołujące analogie z plażowymi budowlami z mokrego piasku, nie znajdują analogii poza Śliwicami. Czynią one z nekropoli śliwickiej jedyną w swoim rodzaju.